Tweedehands kleding te duur: is dat wel zo?

De verkoop van vintage kleding is de afgelopen jaren door het dak gegaan. Door de populariteit wordt de prijs van vintage kleding flink opgestuwd, waardoor de tweedehands producten in veel gevallen duurder zijn dan een nieuw kledingstuk. Hoe zit dat? Alicante zoekt het uit. 

Eigen bedrijf
Elise (20) is al vanaf haar 15e bezig met de verkoop van tweedehandskleding, vertelt Aron in Alicante: 'Ze doet het sinds een aantal jaren. Ook samen met haar ouders en dat doen ze eigenlijk op een best wel bijzondere manier: zij pakken de auto en zoeken naar een obscure tweedehandswinkel. Zij reizen door heel Europa voor vintage kleding, om dat te verkopen. Dat is ook echt hun baan. Ze doet dit naast haar studie. Ze studeert Russisch en ze gaat vooral naar Oost-Europa. Ze gaan onder meer naar landen als Kroatië, Macedonië en een tijdje geleden ook Oekraïne.' Elise: 'Het begon eigenlijk allemaal met dat ik vroeger al tweedehandskleding zelf droeg. Ik droomde van een volle kledingkast met heel veel unieke dingen. Als je nog jong bent dan is dat vrij onbetaalbaar, als je alles nieuw wil kopen. Daarom begon ik eigenlijk al met het kopen van kleding bij kringloopwinkels of op de vlooienmarkt. Op een gegeven moment dan dan draag je dingen niet meer en dan zoek je een manier waarop je die kleding kwijt kunt raken op een verantwoorde manier. Zo ben ik dat op Facebook gaan verkopen. Dan maakte ik bijvoorbeeld twee euro winst en dat vond ik dan fantastisch. Toen dacht ik: is het niet een idee om dit zo te gaan doen dat ik het ook echt inkoop om het uiteindelijk weer te verkopen? Dat is nu flink uit de hand gelopen.' 

Haar onderneming is per toeval ontstaan, vertelt ze: 'Vroeger hadden de kringloopwinkels hier in Nederland al genoeg voorraad voor mij. Maar ik merk de laatste tijd dat kringloopwinkels ook steeds meer commercieel worden en dat het moeilijker is om daar je spullen te vinden. Aan de westelijke kant van Europa wordt vintage steeds populairder en daardoor wordt de inkoop duurder. Dat, in combinatie met dat je het toegankelijk wil houden voor iedereen, zorgt ervoor dat je toch een andere weg moet zien te vinden. Dat maakt dat wij meer de Oost-Europese kant op zijn gegaan, want daar is eigenlijk nog ontzettend veel te vinden. Heel veel moois, ook heel veel handgemaakte vintage kleding.'

Tweedehandskleding wordt steeds duurder in West-Europa, omdat de markt hiervoor steeds groeit: 'Aan de ene kant wil je natuurlijk dat vintage steeds populairder wordt, omdat het gewoon een duurzamere manier is om kleding te dragen. Aan de andere kant is het gevaar daarvan weer dat het dadelijk onbetaalbaar wordt, omdat steeds meer mensen het willen.' 

Een band met je kleding
Volgens hoogleraar Anneke Smelik, verbonden aan de Radboud Universiteit, valt de opkomst van tweedehandskleding ook te verklaren doordat mensen kleding gebruiken om hun eigen identiteit neer te zetten. Smelik: 'Ik denk dat het een beetje een reactie is op alle fast fashion. Het ding van fast fashion is dat je eigenlijk overal ter wereld dezelfde kleren hebt. Op een gegeven moment zijn er natuurlijk toch heel veel mensen die iets willen hebben wat uniek is. Het woord authenticiteit wordt ook veel gebruikt bij tweedehandskleren, dus ik denk dat het in eerste instantie een reactie was tegen die uniformiteit van fast fashion. Dat het modieus is om er toch wat aparter uit te zien. En dat daarna ook duurzaamheid als reden wordt gebruikt. Maar ik geloof niet dat dat de oorspronkelijke reden is.'

Volgens Smelik is het vreemd dat we vraagtekens bij de prijs van vintage kleding zetten: 'Het probleem is dat fast fashion veel te goedkoop is. Dat is natuurlijk waarom het zo ontzettend fout is. Het is echt te goedkoop en op het moment dat je denkt: hoe kan dit? Een T-shirt voor twee of vijf euro? Dan moet je echt denken: dat kan ook niet. Dat betekent dat ergens op de wereld een prijs betaald wordt. Die prijs wordt betaald of door mensen die worden uitgebuit in andere delen van de wereld, of door de aarde die wordt uitgebuit.' Het probleem is volgens haar dus niet dat vintage kleding duurder is, maar dat fast fashion ontzettend goedkoop is.

Hoe langer je met de kleding doet, hoe beter het is, vertelt Smelik. Volgens haar kan dat door een band met je kleding op te bouwen: 'Als je toe wil naar een duurzame kledingindustrie, dan is het toch echt wel de bedoeling om het weggooien van je kleding zo lang mogelijk uit te stellen. Als je jonger bent, dan kan je natuurlijk nog niet kleding heel lang hebben. Je lichaam verandert natuurlijk ook in de loop van je leven. Maar ik ben zelf nu in de zestig en ik kan echt terugkijken op kleding die ik al twintig of dertig jaar heb. Op een gegeven moment kun je er echter naartoe om langer met kleding te doen. Om kleding te koesteren. Ik heb ook kleding overgenomen van mijn moeder. Past mij eigenlijk niet, maar ik vind het erg leuk, omdat het vintage is. Op een gegeven moment kun je over naar een model waarin je meer en langer met kleding doet. Door ervan te gaan houden, doordat je misschien herinneringen opbouwt met kleding. Zo van: "Dat was de jurk toen ik voor het eerst gezoend heb." Of: "Dat was de spijkerbroek waarin ik voor het eerst op dat festival was." Dat zijn manieren om een band met die kleding te krijgen, zodat je er langer mee kan doen.' 

Nederland móet eerlijker en gelijkwaardiger. Help je mee? Steun BNNVARA en doneer.