Stukafest: seks, muziek én hipsterigheid op een paar vierkante meter

We fietsen als eerste naar een flat buiten het centrum en volgen de handgeschreven briefjes naar het eerste studentenhuis. We worden meteen ontvangen met bier, in een huis met Harry Potter-thema, dat nog was blijven hangen na het vorige datediner. Firma Vruchtvlees gaat hier een performance doen, ze promoten zichzelf als professionals op het gebied van seksualiteit en willen seks bespreekbaar maken door hun Literaire Peepshow. SPANNEND!

In het kader van #kutverhaal en taboes doorbreken is dit een mooie kans om gênante verhalen over seks te delen, dacht ik. We krijgen erotische verhalen voorgelezen uit onder andere Turks Fruit, terwijl de twee spelers in hun Adam- en Evakostuum rondhupsen. Als publiek moeten we degenen naast ons een hand geven en worden we verbonden door een klodder glijmiddel. Feiten over seks – de eerste pornofilm werd al in 1896 gemaakt - worden voorgedragen, en er wordt gevraagd wat we vinden van verliefd zijn op transgenders en sletvrees. Omdat we maar met zo’n 15 man aandachtig luisteren was er zeker ruimte geweest voor provocerende statements en discussies, maar die blijven – helaas - uit.

Op de fiets naar de volgende locatie praten we na over wat we hebben gezien. Veel studenten zit wel in een roddelcircuit over boeiende sekslevens, dus een taboe is er niet echt. Maar als je het er dan over hebt, ga dan in discussie over bijvoorbeeld het vrouwelijk orgasme of praat over mannen die niet áltijd zin hebben in seks. Maar goed, het feit dat we er zo heftig over napraten betekent dat het toch wel iéts heeft losgemaakt.

De tweede ronde is de mini-masterclass ‘Studenten Hebben Dorst’, over persoonlijk leiderschap. Via een smalle trap naar boven komen we op een dakterras, waar een vuurtje knettert en een man gekleurde post-its uitdeelt. Hij vraagt welke technische studies wij doen, dus ik mompel maar wat in mezelf en probeer mijn alfa-achtergrond te verbergen achter m’n kop thee. We moeten vragen beantwoorden over onze persoonlijkheid – van impulsiviteit tot discipline – en krijgen meer inzicht in wat we willen. En dat slaat de spijker op zijn kop. Elke student onderzoekt hevig wat hij wil én vooral niet wil.

Onder het mom van prestatiedruk zouden we te weinig tijd hebben om tijd vrij te maken voor plezier tijdens onze studietijd, en kampt 50% van de studenten met chronische stress. Ik geloof dat veel studenten lijden onder stress en prestatiedruk, zeker nu we in minder tijd veel meer kennis tot ons nemen dan zo’n twintig jaar geleden. Maar dáár is toch juist je studententijd voor? Lekker klooien en uitvogelen waar je gelukkig van wordt, geen stress en vooral gaan met de flow. Dan kom je uiteindelijk wel ergens terecht waar je evenveel energie geeft als krijgt.

De laatste ronde vindt plaats in een hofje, we komen via een smal poortje in een megastudentencomplex terecht. In een klassieke studentenkamer van een hipster met Perzisch tapijt, posters, en planten, staat een student van 20. Hij heet Goossie Dilligans. Die naam sluit lekker aan bij zijn kleinkunsterige optreden. Dromerige teksten vliegen voorbij, in het Engels en Nederlands, en tussendoor praat hij ons bij over zijn levensvragen. Teksten die doen denken aan Spinvis, zoals:

Jij was het koraal
Ik met m'n luchtflessen achterop
De zee maakte me zwaar
Maar jij ving me altijd op

De vissen keken me na
Ik hoor er niet dat is waar
Maar zolang ik m'n zuurstof had
Was jij bij mij, en ik blij

Twee jaar geleden stonden we oog in oog met Spinvis himself op Stukafest, maar de rondes van deze avond stonden in het teken van aanstormend talent. (Nog) onbekende artiesten krijgen een podium om uit te proberen wat ze de wereld willen laten zien, en dat is toch wel de kernwaarde van Stukafest. Tijdens alle optredens drong vooral één ding door: in je studententijd onderzoek je wie je bent, geef je je grenzen aan, en ontdek je wat je wilt op die veilige kleine vierkante meters in een knusse stad.