Mannen die voor zichzelf naar de Huishoudbeurs gaan: bestaan ze?

Er zijn veel redenen om naar de Huishoudbeurs te gaan, je nooit gebruikte wafelijzer is tóch opeens kapot, maar ook als je niks nodig hebt, kun je je vermaken. Of misschien dan wel juist. De RAI verandert voor een week in één grote grabbelton en de gezamenlijke graaigezelligheid ken hier geen tijd. En dat betekent voor de mannen: sjouwen, slepen en vooral wachten. In de wandelpaden domineren de rollende trekhutten, de foodcornor is het territorium van de wachtende man.

Zoals Martin (46) en Marcel (36) , die we in een fort van goodiebags aantreffen. “Wat we hier doen? Ja, met de dames hier. Sjouwen en snoepen, dat is wat we doen. En elkaar geestelijk ondersteunen. We hebben een lange dag voor de boeg, vrezen we. We doen het graag hoor, ons opofferen. Als die vrouwen de kledingrekken in gaan, dan trekken wij ons wel terug voor twee uurtjes in de auto. Spullen wegbrengen.”

Twee uur wachten op kun je prima vullen met twee liter koffie, maar als man heb je gelukkig meerdere opties. Je kan op zoek naar de liefde of er gewoon het beste van maken. Zoals Louis (65).  “Voor de tweede keer ben ik hier met mijn zus. Ik doe het eigenlijk vooral voor haar, maar dit jaar is er ook een boekenafdeling en dat vind ik wél interessant. Dus haal ik er gewoon het beste uit voor mezelf, ik moet me toch vermaken. Zij blij, ik blij.”

Toch spot je in het winkelende wild steeds vaker de lone wolf: de man de vrijwillig de beurs der beurzen betreedt. De mythe rond de man, zou hij dan toch bestaan? Lars (20) valt met zijn jonge vertoning en plastic tasjes gelijk op. “Ik houd van beurzen. Het maakt mij niet eens eigenlijk uit welke beurs het is. Ik ga naar de vakantiebeurs en zelfs de paardenbeurs, vind mijn partner vooral leuk. Ik ben al gelukkig als er veel te zien is en er veel mensen zijn, dat vind ik leuk. Ik ga niet naar de Huishoudbeurs omdat het moet. Ik vind vooral de producten interessant. Je wordt toch sneller over de streep getrokken om het te kopen en te proberen.”

Jong geleerd, is oud gedaan. Dat blijkt wel als we Arend (73) bij de wc’s tegen het lijf lopen. Hij gaat al heel wat jaartjes mee, naar de Huishoudbeurs dan, en vind het elke jaar even fantastisch. Even leek het erop dat hij dit jaar alléén zou gaan, wat hij overigens helemaal niet erg zou vinden. Hij is van de Huishoudbeurs gaan houden. “Mijn vrouw en ik doen dit elk jaar, ik weet niet eens meer wanneer de eerste keer was. We gaan ook vaak op donderdag omdat je dan tot 8 uur kan blijven. Ik wil het maximale eruit halen. Drinken een keer koffie tussendoor, kopen voor mijn vrouw een armbandje. We maken er samen iets leuks van. Al bijna 50 jaar zijn we gelukkig getrouwd, ik trouw zelf mensen voor mijn wel. Al 3326 huwelijken heb ik voltrokken. Mijn tip voor een goed huwelijk? Luisteren naar elkaar en tijd hebben voor elkaar. En samen naar Huishoudbeurs gaan.“

Of je nu romantisch met je liefde rondzwerft tussen de exotische eetkraampjes of de ultieme moeder/dochter-dag ervan maakt, alles kan hier. Maar een zoon en moeder? Dan val je dubbel zoveel op. Randy is nog maar 16 en toch is dit al de tweede keer dat hij met zijn moeder Janet (52) (“Zie, ik zei het! Je wordt nog uitgezocht!”) meegaat. En nee, niet omdat hij iets goed te maken heeft. Hij kijkt er iedere keer naar uit. “Oké, ik kom vooral voor het gratis eten, maar ik vind het echt gezellig. De sfeer en lekker met mijn ma op stap. Ik hoef het ook niet zelf te betalen, toch mam? Zonder mijn moeder zou ik wel gaan, maar dat ligt ook aan mijn vrienden. Je moet wel houden van deze drukte.”

Janet: “We blijven lekker lang. Weg uit de sleur, hij even weg van school. Dat mocht van mij, ach dat ene uurtje dat ‘ie mist. Morgen weer een dag school. Ik ben ook liever met Randy op stap dan met de meiden. Hij heeft zo’n rust. Meiden zijn zo ongeduldig, willen meer hun zin doordrijven. Hij denkt: ach laat me moeder maar kijken. Vrouwen willen jagen. Ik heb nu echt veel minder stress. Als je zoon ervan houdt, neem ze vooral mee. Dat is echt mijn tip.”                       

In tegenstelling tot Janet, is Jan (40) geen beursveteraan. Hij staat voor de eerste keer als standhouder op de beurs. Of de Huishoudbeurs een mannending moet worden? Liever niet. “Mannen zijn hier op één hand te tellen. Ze moeten hun schuld inlossen, beloftes nakomen. Als ik als man hiernaartoe zou komen, weet ik niet wat ik moet doen. Na vijf minuten naar doekies gen geurtjes staren, heb ik het wel gehad. Als ik als man iets wil, vaak gadgets, dan haal ik het wel online. Vrouwen zijn niet zo. Die willen het eerst zien, hoe het werkt, die beslissen met emotie. Dat geldt ook voor mijn producten, ik kan makkelijker een vrouw overtuigen dan een man. Ik heb dan liever een vrouw. Sowieso wel hoor.”

En of je hier dan als man in ieder geval kan komen om de liefde te ontmoeten? “Nee. Dat vind ik niet echt romantisch. Plus, al die vrouwen komen in groepjes. Dan kun je niet als man op iemand afstappen. Vrouwen komen hier met één doel en dat is shoppen.” 

Conclusie? Mannen zijn schaars op een dag als deze en mannen die vrijwillig voetje willen schuifelen, vierkante centimeter voor vierkante centimeter? Die zijn nog zeldzamer. Maar ze bestaan wel.