Jarige Yung Internet over het internet in The Internet Cafe

Yung Mau & DJ Hyperlink: Thanks, ouwe.

M : Yelli is ziek, man.
H : Ja, maar hij doet wel de groeten. Hij had er graag bij willen zijn.

Ah, heel jammer. Beterschap dan maar. Hoe dan ook , fijn dat jullie konden komen in goede gezondheid. A ls jullie voor de afgelopen vijf jaar vijf woorden mochten kiezen om ze te omschrijven, welke zouden dat dan zijn?  

M : Shit man, even denken. Sowieso ‘stress’, ‘dope’. Ehm… ‘onverwachts’, ‘ambitieus’ en…
H: Ik denk dat dat laatste ‘creatief’ moet zijn.
M: Ja, sowieso! Met name dat laatste is echt zo. Als ik terugkijk op hoe we zijn begonnen, dan is creativiteit gewoon een fucking belangrijk onderdeel geweest van hoe Yung Internet is ontstaan. Hyperlink produceerde muziek – hij was de enige van ons drieën die in het begin toen iets met muziek deed. Yelli komt uit de theaterwereld en was vooral bezig met films en series. Ik schreef wel veel shit, maar niet met het idee om uiteindelijk te gaan rappen of zo. Het is echt nice om te zien hoe wij onze krachten uiteindelijk hebben gebundeld en er een geheel van hebben kunnen maken.

H: Nee, echt niet. Het was nooit zo dat wij toen we begonnen dachten van: let’s go rappers worden.

M: Ja man, sowieso. Hyperlink is dertig, ik ben 28 en Yelli is 36. We kunnen ons de tijd dat je nog inbelverbindingen had best goed herinneren.
H: Die tijd is sowieso ook heel inspirerend geweest voor mij. Ik weet nog dat ik met mijn vader vaak naar die oude Star Trek-serie keek. Ik kan me nog goed herinneren dat er van die scenes waren waarin mensen op andere schepen visueel met elkaar communiceerden. Ik dacht: zoiets is in het echte leven onvoorstelbaar, maar kijk hoe snel we technologisch zijn ontwikkeld. Nu kunnen we ook Facetimen en shit. 

M: We zijn niet zó oud dat wij ons echt een compleet digitaal-loos leven kunnen herinneren. Het internet kwam immers niet heel veel later.
H: Op muzikaal vlak put ik wel erg veel inspiratie uit die tijd, man. Die vage periode tussen het oude en het nieuwe: dat experimentele is gewoon heel sick. Dat probeer ik zoveel mogelijk in de beats te verwerken. Het lijpe aan het internet is dat iedereen tegenwoordig traceerbaar is geworden. Je kan tegenwoordig iedereen erop volgen, en iedereen kan jou volgen. Toen ik klein was, kon ik gewoon tegen m’n moeder liegen en zeggen dat ik even buiten ging spelen maar dan stiekem ergens anders was. Nu kan je dat soort dingen niet meer maken.
M: Het internet heeft sowieso voor veel rare shit gezorgd, eerlijk.

H: Dat zijn we ook wel. De afstand tussen de realiteit en de digitale wereld is nu kleiner dan ooit geworden.
M: Ik merk dat serieus aan alles. Kijk naar dingen als Facebook en WhatsApp: ik word lijp van die blauwe kutvinkjes. Iedereen weet waar je uithangt en wanneer je online bent geweest. En als je berichten leest en er vervolgens even niet op reageert, dan worden sommige mensen boos op je. Ik word er gek van.

M: Ik probeer er niet heel veel op te zitten. Social media beperk ik echt zoveel ik kan. Verder check ik NBA-streams. Ik vind basketbal dope.
H: Ik gebruik social media echt voor m’n muziek. Yelli beheert de Yung Internet-social media.
M: Wat wel heel dope is aan het internet, is dat de kennis er voor het oprapen ligt. Je kan alles in verhouding tot vroeger veel sneller leren.
H: Ik merk dat echt als ik aan het produceren ben. Vroeger heb ik shit stap voor stap moeten leren. Als ik nu iets nieuws wil proberen, check ik YouTube gewoon. Het probleem met die beschikbaarheid van informatie is dat mensen alles snel kunnen leren. Daar is helemaal niks mis mee. Maar als mensen vervolgens online exposure willen, dan gaat het tegenwoordig meer om wie het snelst gezien wordt in plaats van om de kwaliteit.
M: Ja, precies dat. Het gaat er steeds meer om wie het snelst gezien wordt. Maar we bashen het internet niet of zo, ik bedoel: we hebben ons succes heel erg te danken aan het internet: binnenkort staan we in fucking Paradiso. Shout out naar Spotify, YouTube en Soundcloud. Als we twintig jaar geleden bij Def Jam Records aan zouden aankloppen met onze shit, dan zouden ze ons uitlachen, haha.

En besef: vroeger als je het als rapper wilde maken, dan stond je gewoon ergens op de block cd’s te verkopen uit je kofferbak. Wij gooiden vijf jaar geleden gewoon een track op Soundcloud en creëerden langzaam maar zeker een fanbase. Tegenwoordig is het inspelen op hypes en gewoon veel shit uitbrengen die een grote groep mensen aanspreekt. Of, zoals wij doen, je best doen om kwaliteit te waarborgen en zo trouw mogelijk blijven aan je fans.

M: Ik ben best vaak op YouTube te vinden. Ik vind het sick om optredens van andere artiesten te checken en daar inspiratie uit te halen. Optredens van De Jeugd Van Tegenwoordig zijn heel dope om te zien bijvoorbeeld.

M: Nou, we gaan dus zeker weten props gebruiken in het optreden in Paradiso! Dat zie ik veel terugkomen in de optredens die ik check.

H: Ik heb een vast ochtendritueel, man: ik zet koffie, ik kijk Dumpert en dan check ik een aflevering van Vroege Vogels . Dan ga ik muziek maken.
M: Shout out naar Dumpert man. En Vroege Vogels is de shit.
H: Ik weet ook heel veel van natuur.

H: Duiven bewegen met hun kop terwijl ze lopen omdat ze dan diepte beter kunnen inschatten. Lijp, toch?

H: Wat, serieus?! Dat is fucking eng.
M: Mijn beurt: wist je dat er een uil bestaat die djonko rookt?
H: Heet die uil toevallig Yelli?
M: Ja, haha!

H: Nee! Nooit gedaan. Zou dat wel heel graag eens willen doen. Shout out naar D’Angelo verder.
M: Ey, kan je eigenlijk beats fiksen op het Dark Web? Of muziek uploaden?
H: Dat zou lijp zijn, ouwe. Dát gaan we doen: onze volgende EP gewoon op het Dark Web gooien!

M : Ik denk Yung Desktop, Yung Huistelefoon of Yung Telefonie.
H: Yung Schoolpleintje.

M : Bro, ik zeg je eerlijk: ik zeg maar gewoon ja. Het is 2019, waarom de fuck moet ik nog steeds betalen voor het internet. Het kan gewoon gratis, toch?

M: Ome Omar liegt, man. Hij draagt zelf ook designerkleding. We hebben leuke muziek met hem gemaakt, maar het is niet per se een hoogtepunt. Maar hij zegt iedere week met rap te willen stoppen. Laatst ook weer. Maar ik houd wel van designerkleding inderdaad, vooral shit die ik niet kan betalen: ik zag laatst bijvoorbeeld een sicke Prada-jas.

H: Ik denk de transparantie. We zijn altijd eerlijk naar onze fans toe.
M: Onze muziek is gewoon goed bedoeld. Kijk, soms noemen we vrouwen in onze tracks een bitch. Maar dat is niet verkeerd bedoeld. We zijn dol op vrouwen: check Superchimi maar. Nu we het er toch over hebben: ik zou sowieso meer vrouwen willen zien rappen.
H: Ja man, meer van die lijpe MC’s zoals Missy Elliott enzo.

H: Ziggo Dome. Helemaal uitverkocht.
M: Sowieso.
H: Of Vrienden van Amstel Live. Zet ons daar en we slopen heel dat Ahoy Rotterdam.

Jullie treden 22 maart op in Paradiso. Laten jullie deze keer de boel wél heel ?

M: Haha, wij hebben niks gedaan! Dat waren gewoon de mensen waar we mee waren. Gaat niet meer gebeuren.

M: Paradiso is echt niet niks. Het is fucking nice om te zien hoe wij zo’n groot podium tot onze beschikking krijgen. Dus in dat opzicht: ja. 

M : Een speld?
H : Een aandeel?

M : Een snoepje?
H : Een album?

M: Kijk, dat zijn die echte pioniers.
H: Ze hebben sowieso kapot veel geld eraan verdiend.