In België is iemand stiekem piemels aan het overschilderen

Het heeft twee jaar mogen duren, en toen was het een paar dagen geleden ineens afgelopen. De enorme piemel, geschilderd op een muur in de Brusselse gemeente Sint-Gillis, is niet meer. Een anonieme hand heeft de penismuur van een wit kleurtje voorzien. Dit werd in de loop van vorige week door voorbijgangers ontdekt.

Dat het expliciete kunstwerk is overgeschilderd zal veel mensen niet zo slecht uitkomen. De komst van de gigantische pik op de muur riep namelijk behoorlijk wat weerstand op , met name omdat de piemel goed te zien was vanuit de katholieke meisjesschool aan de overkant. 

Het is overigens niet de eerste expliciete muurschildering waar Brussel mee te kampen heeft. Begin 2017 verschenen er nog een onthoofding en een opengereten lijk in het straatbeeld. Deze schilderingen volgden na de inmiddels bekladde piemelmuur en een enorme, keurig geplaatste anus . Daarnaast verschijnen er zo nu en dan fresco’s van masturberende vrouwenhanden op de Brusselse muren.

Lang niet iedereen is negatief over de Belgische seksmuurtjes - cultuurminister Gatz noemde de graffiti zelfs “een aanwinst voor de stad.” Over de kunstwerken is besloten ze niet weg te halen tenzij de eigenaar van het pand een klacht indient. De graffitikunstenaar Bonom, die in eerste instantie werd beschuldigd van het maken van de schilderingen, heeft altijd ontkend er iets mee te maken te hebben.

Wie zich precies zo geroepen voelt om regelmatig piemels, vulva’s en opengereten karkassen op muren te kalken blijft dus tot op heden nog een mysterie. Maar nu ontstaat de interessante tegenvraag: wie zou de piemel nou toch hebben óvergeschilderd? Was het toch een onderhuidse actie van de gemeente? Een verdorven bewoner? Of toch een woedende ouder met een kind op de katholieke meisjesschool in Sint-Gilles?

Eén ding is zeker: de rebelse kunstenaar van Brussel heeft er een geduchte vijand bij.