Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?
Helpen fokprogramma’s de gezondheid van huisdieren vooruit?
13-05-2019
•
leestijd 3 minuten
•
79 keer bekeken
•
Een onderzoek naar sint-bernardshonden laat zien dat een erfelijke vorm van epilepsie wordt doorgefokt, tegen de afspraken in. Tweede Kamerlid William Moorlag ziet hetzelfde gebeuren bij andere dieren.
Jacob Kok uit Friesland zag in januari 2018 op Omrop Fryslân dat er twee nestjes met sint-bernardshonden in de buurt waren. ‘Ze zeiden dat er nog een pup over was’, zegt Kok. Net wat voor hem, dus bellen. ‘Of ik even kon kijken. Nou ja, van kijken komt natuurlijk kopen. Een paar dagen later hebben we haar opgehaald.’
De pup hád een stamboom. ‘Het ging heel goed met haar, totdat ze tien weken was. Ze zat naast me op de bank en begon heel vreemd te doen: met de kop schudden, schuimbekken. Ze viel van de bank en was helemaal verdwaasd en verdwaald. Ze wist niet meer wat ze deed.’ Dit gedrag duurde een minuutje, zoiets. ‘Ik dacht: ze gaat dood. Dit overleeft ze niet.’
Levensverwachting
Kok ging naar de dierenarts, die hem doorstuurde naar de dierenkliniek van de Universiteit Utrecht. Daar kreeg hij te horen dat de hond te kampen heeft met een ‘primaire epilepsie’, een erfelijke soort. En dat de artsen er niks aan kunnen doen. Kok kreeg medicijnen en moest maar afwachten. Het ging niet goed, na een paar dagen had de hond acht aanvallen op één dag. De levensverwachting van de hond, zo kreeg hij te horen, was een half jaar.
Hoewel nooit zeker te stellen is of de epilepsie van een sint-bernard genetisch doorgegeven wordt, kun je de kansen daarop wel inschatten. Houden fokkers (die invloed hebben op het doorgeven van erfelijke aandoeningen) voldoende rekening met die risico’s? De organisatie Dier&Recht deed onderzoek naar de Hollandsche Sint Bernard Club, de rasvereniging, door een aantal stambomen van sint-bernards in kaart te brengen. Op de site van de club staat te lezen dat honden die ervan verdacht worden drager te zijn van het epilepsie-gen uit de fok worden genomen, maar uit het onderzoek van Dier&Recht blijkt dat dit niet altijd gebeurt.
Echt raar
In het fokregelement staat ook niets over het fokken van dieren met epilepsie. ‘Dat is echt raar’, zegt Frederieke Schouten van Dier&Recht. ‘Iedereen weet dat die ziekte speelt. Je zou in ieder geval aan je fokkers moeten opleggen er zo zorgvuldig mogelijk mee om te springen. Op dit moment gebeurt dat niet.’ Paul Mandigers, neuroloog aan de Universiteit van Utrecht: ‘Ik heb gisteren de Sint Bernard Club een mailtje gestuurd. Ik heb ze verteld dat ik het rapport van Dier&Recht heb gelezen. Ik had er ooit een lezing gegeven, over epilepsie. Dit is niet mijn advies.’
De Hollandsche Sint Bernard Club stelt in een reactie dat Paul Mandigers in het verleden aangaf dat je wel met broers en zussen van epilepsielijders kunt fokken. De club en betrokken fokkers vinden daarnaast het rapport van Dier&Recht eenzijdig, er zouden fouten in staan en ze verwijten Dier&Recht dat hen niet om een reactie is gevraagd.
Katten zonder snorharen
Tweede Kamerlid William Moorlag (PvdA) ziet het probleem met de sint-bernards ook bij andere dieren terugkomen. ‘Dit soort praktijken zou uitgebannen moeten worden. We zien het ook bij katten die geen vacht of snorharen hebben. Bij honden met te korte snuiten, die daardoor ademhalingsproblemen hebben. Er is wel een programma uitgezet om dat uit te bannen (het Fairfok programma van de koepelorganisatie van rasverenigingen, dat de gezondheid van dieren probeert te verbeteren, red.), maar het gebeurt niet. Of veel te traag.’