Een dag volgens Jamie Li’s handboek ziet er zo uit

Heb je er nog niets over gehoord, laat me je dan even bijpraten: vlogger/fashionista/Instapersoonlijkheid Jamie Li hielp een boek de wereld in met een tenenkrommende titel. En alsof dat nog niet genoeg was propte ze het vol met de minst vooruitstrevende en meest ontmoedigende tips die je als vrouw (en dan met name jonge vrouw) op je bord kan krijgen. Het boek raadt je onder andere aan je babydaddy bij je kut weg te houden als je moet bevallen (omdat die zone sexy moet blijven) en geeft dertien regels over het kleden van je kinderen. Daarnaast predikt het dat je altijd seks moet hebben – ook wanneer je daar geen zin in hebt, want mannen zijn nu eenmaal seksmaniakken – en tipt het ont-zet-tend veel fijne handigheidjes om irritante buikjes te verbergen.

Goed, dit boek heeft Jamie inmiddels een flinke publiciteitsmokerslag gegeven en er is al een heleboel geschreven over waarom je de tips in dit boek niet ter harte moet nemen. Omdat ik zelf inmiddels oprecht benieuwd ben geraakt naar de gemiddelde dag van de vrouw die het belangrijk vond dat haar nagels en schaamstreek er piekfijn uitzagen toen ze een baby de wereld op perste, neem ik contact op met haar management.

Maar Jamie heeft nog niet de behoefte om te reageren. Wat ik begrijp.

Er zit niets anders op dan de tips aan den lijve te ondervinden. Ik koop het boek, lees het van binnen en naar buiten tot ik één en al vermoeide maar ongelofelijk sexy vrouw adem, en beleef mijn dag als volgt.

Ik word wakker met mijn glitterpumps nog aan en spring tired, but sexy mijn bed uit. Mijn vriend heeft nogal een ochtendhumeur – die heeft vast last van al het opgehoopte zaad dat nog niet is geloosd – dus laat ik hem even, en begin ik de dag met een simpele douche-epileer-wax-scheer-smeer-schuim-sop-lak-beurt en een goed telefoongesprek met mijn moeder, wat lastig gaat, aangezien ik onderwijl ook mijn haar aan het föhnen ben. Maar ach – ik heb toch niet echt de behoefte om te luisteren, dus wat maakt het ook uit.

Tijd om me klaar te maken voor de dag. Ik kijk naar de stapels ringen die ik heb gekocht, omdat ik van ringen hou. Maar ik doe ze niet om, omdat ik worstenvingers heb. Wel werp ik mijn tientallen 24-karaats gouden kettingen om mijn nek en trek ik mijn corrigerende anti-cellulitisbuik-korset aan. Hierna pijp ik mijn vriend, waar ik geen zin in heb, maar hey – hij is chagrijnig, en dat is allemaal de schuld van dat verdomde zaad. Hierna is hij gelukkig weer leuk en gezellig. 

Het is tijd om het huisvrouwtje uit te hangen. Ik strijk mijn was in zwerfersoutfit maar mét pumps, want het is belangrijk om er ook tijdens het strijken fuckable uit te zien. Cuz girls need to be sexy. AMIRITE?!?!  

Hierna werp ik mijn benen over de rand van de vensterbank en kijk ik de rest van de dag naar mensen op straat terwijl ik op mijn laptop werk. Zie ik daar iemand met trackpants en afgetrapte sneakers naar de supermarkt struinen? Dan roep ik heel hard “ trash ”! Dezelfde methode hanteer ik als ik iemand zie zonder spicy gouden oorbellen. Of als iemand zowel rode lippen als rode nagels heeft.  

Ik begin inmiddels behoorlijk pijn te krijgen in mijn voeten, maar ja – ik verkies die nieuwe sexy schoenen met pijn nu eenmaal boven comfort. Want outfit. Want sexy. That is what life is all about, baby. Sexinezzzz.

Om relatietherapie helemaal uit te sluiten pijp ik mijn vriend nóg een keertje goed tegen mijn zin in – als dat je relatie niet redt weet ik het ook niet meer. Daarna is het tijd om me klaar te maken voor mijn werkborrel. Mijn voeten zijn inmiddels aan het bloeden van het pijnlijke schoeisel en ik krijg bijna geen lucht in het corrigerende korset maar dat betekent dat mijn buikflapje in ieder geval verborgen is, en dat is hoe je het ook wendt of keert goed nieuws. Het wijnglas is namelijk halfvol! Maar dan met rosé! Haha!

Ik besluit voor een zogenaamde naturel look te gaan. Deze fake je onder andere door dertien lagen concealer onder je ogen te raggen.

Het is belangrijk even twee drankjes te drinken zodat ik wat losser word op de werkborrel. En dan nog wat meer, om de pijn in mijn voeten te vergeten. Wel mag ik AB-SO-LUUT niet dronken worden, want dan ben ik trash – dus probeer ik ietwat onhandig de grens tussen ‘dronken’ en ‘geen gevoel meer in mijn voeten’ te vinden.

Na een uurtje ben ik de perfecte hoeveelheid aangeschoten maar niet dronken, uitbundig maar niet overdreven, over-the-top maar toch bescheiden, gepland en toch spontaan mezelf (maar niet teveel). Ik merk dat deze truc werkt, want ik word door meerdere mannelijke collega’s benaderd op een flirterige manier. Ik grijp onmiddellijk naar mijn telefoon om mijn vriend te appen dat ‘wel TWINTIG MANNEN aan mijn KONT zaten’. Dat klopt dan misschien niet helemaal, maar hey – hij moet weten dat ze in de rij staan voor zijn vrouwtje.  

Ik vergeet niet om, voor ik vertrek, drie vrouwelijke collega’s nog even ongevraagd stijladvies te geven voor hun kinderen van onder de drie. Ik red Humberto Tan nog even snel* en hoppa – mijn dag zit er weer op. Ik ben dan wel moe, maar in ieder geval nog sexy, denk ik tevreden, terwijl ik in de Uber de bloederige korsten van mijn voet trek en het zaad van mijn konijnenman zachtjes opboer. 

Het belangrijkste wat je eigenlijk kan leren van het boek van Jamie is dat er nog altijd een ontzettend verkeerd beeld bestaat omtrent wat het inhoudt om vrouw te zijn, wat het inhoudt om sexy te zijn, en wat ‘sexy’ en ‘vrouw’ precies betekent. Ik voel me er rot over dat Jamie het gevoel heeft dat dit de manier is waarop zij haar leven moet leiden, als dat betekent dat zij dingen tegen haar zin doet en moet leven volgens de wensen van een ander. Hoewel zij er wel aan denkt regelmatig te benadrukken dat ze het voor zichzelf doet. En een beetje voor de boy , misschien.

Het enige wat mij nog rest, is te hopen dat Jamie oprecht plezier beleeft aan het leven wat zij leidt en omschrijft in het boek. En als dit zo is, ben ik blij voor haar – maar vraag ik me nog altijd af of een raadgevend boek vol gebiedende wijs de juiste manier is om de redelijk stereotype en seksistische tips aan de man te brengen. Of liever gezegd, aan de vrouw. Aan de jonge vrouw.

Ik hoop daarnaast dat de volgers van Jamie – want die heeft ze, als influencer – zich niet in eenzelfde toxische omgeving bevinden. Dat vrouwen niet het gevoel hebben te moeten leven volgens de waarden van een ander, en dat mannen niet het gevoel hebben te moeten voldoen aan het beeld wat van hen geschept wordt. Dat zij keuzes maken gebaseerd op wat zij leuk vinden, fijn vinden, zonder dat ze daarvoor pijn hoeven te lijden of dingen tegen hun zin in hoeven doen.

En fuck hakken, trouwens.