© Olivier Thijssen
Aan de vooravond van een nieuw seizoen Matthijs gaat door, filosofeert de presentator over zijn vijf gedroomde muzikale gasten.
Is er een betere Forever Younggast te bedenken? Natuurlijk niet. Nadat Mick heeft gesproken, zingt hij ‘Gimme shelter’. Met Anouk als zijn Mary Clayton.
Met de Sven Hammond Big Band en extra strijkers. Ashcroft zingt ‘Bitter sweet symphony’. Natuurlijk doet hij dat, want Mick Jagger is in de studio. Na afloop zegt Mick: ‘Richard, het spijt me dat onze oude manager Allen Klein zo’n klootzak was. Hier heb je al het geld terug.’
Een duet. Ze zingen ‘The dark end of the street’. Misschien wel het beste soulnummer ooit. In ieder geval de beste ‘cheating song’ ooit. Want daarover probeerden Dann Penn en Chips Moman (wat was er met Aretha gebeurd zonder deze twee mannen?) in 1967 te schrijven. Missie geslaagd.
De tenorreus blaast niet meer. Omdat hij niet meer kan. En toch staat hij er. Nog één keer. De allerlaatste keer. De Saxophone Colossus speelt ‘In a sentimental mood’. Met Sven achter de vleugel.
Speelt ‘Dancing queen’ van ABBA. Volgens hen het beste dansnummer ooit. En als de beste band van dit moment dat zegt, twijfelen we niet. Overigens, ze spelen het nummer na ons ‘Boek van de week’. En dat is Adrenaline van Zlatan Ibrahimovic, de grootste Zweed na ABBA.
Thema's:
Meld je snel en gratis aan voor de BNNVARA nieuwsbrief!