De tijdlijn van Sebastiaan Groot | Het InstaMuseum

Deze week: kunstschilder Sebastiaan Groot (21).

Sebastiaan is student kunstgeschiedenis aan de UvA en heeft afgelopen maand  Project Rembrandt  (NTR) gewonnen. Ik spreek met hem af in zijn woonplaats Egmond aan den Hoef, waar hij ook zijn atelier heeft.

Een medestudent had mij getagd in een oproepje op Facebook. Ik gaf me toen zonder al te veel na te denken op met het idee dat ik altijd nog nee kon zeggen. Voor ik het wist stond in bij de opnames in de Westerkerk. Het ging ineens zo snel en was eigenlijk best heftig. 

Ik wist altijd al dat ik iets met kunst wilde gaan doen, alleen niet welke richting ik op wilde. Op de basisschool tekende ik veel en stond ik ook een beetje bekend als ‘het tekenjongetje’. Mijn beste vriend destijds deed aan theater. Ik ben toen een keer mee geweest en vond dat zo leuk dat ik dat ben blijven doen. Ik hoor ook van mensen dat ze theater terugzien in mijn schilderijen. Ik ben graag creatief bezig en wilde ook meer over kunst weten, daarom ben ik kunstgeschiedenis gaan studeren. 

Ik vond het een hele toffe ervaring! Überhaupt het meedoen was heel vet en leerzaam, en daar ging het mij ook om. Ik schilder pas drie jaar en wilde graag leren en groeien in mijn schildertechnieken. Mede door de lessen van Jaap Godrie is dat gelukt - hij is voor mij echt een motivatie- en inspiratiebron. Toen ik in de finale stond en ook nog een won was dat bizar. Soms besef ik het ook nog niet helemaal.

In de vijfde aflevering stond licht en liefde centraal. Ik mocht toen mijn oma schilderen dat vond ik erg leuk, vooral omdat ze ook niet wist dat ik mee deed aan het programma. Dat was een grote verrassing. Verder vond ik het meesterwerk heel leuk om te doen en heb ik genoten van de technische opdracht waarbij we aaneengesloten 24 uur in het Rijksmuseum doorbrachten. Dit was enorm intensief. Veel mensen denken dat schilderen ontspannend is, maar dat is niet altijd zo. Je  bent constant aan het puzzelen en creëren. Omdat 24 uur achter elkaar te doen is erg vermoeiend. Het is een beetje te vergelijken met  24 uur lang hardlopen. Althans, dat denk ik dan.

Ik merkt dat veel medestudenten en vrienden van me hiermee worstelen. Burn-outs en depressies komen tegenwoordig veel voor bij studenten, helaas. Ik ben zelf natuurlijk ook student, dus heb ik daar ook wel wat over te zeggen. Het doel van mijn schilderij is om burn-outs en depressies bespreekbaar te maken en het ook een bemoediging laten zijn voor mensen die zich in hun burn-out of depressie eenzaam voelen. Ik ben afgelopen weken al benaderd door verschillende instanties met positieve reacties en dat mijn schilderij helpt om het gesprek te starten met jongeren die kampen met een burn-out of depressie. Ik vind het heel tof dat ik dat met mijn schilderij teweeg kan brengen.

Ja. Momenteel ben ik bezig met een serie schilderijen over het studentenleven, omdat ik zo’n serie nog niet eerder gezien heb. Ik vind het zelf fijn als ik bij schilderijen van andere kunstenaars zie dat er een verhaal achter zit - iets wat triggert om te blijven kijken en erachter te komen wat er wordt verteld. Ik wil niet ‘gewoon’ schilderijen maken waar mensen even naar kijken om vervolgens door te lopen. Ik wil graag maatschappelijk betrokken zijn in mijn kunst, mijn blik erop visualiseren en op die manier de aandacht trekken en het gesprek starten.

Het wordt een interdisciplinaire expositie waarbij verschillende disciplines samenkomen: schilderkunst, muziek, film en theater. Ik wil iets nieuws neerzetten door, over en voor onze generatie waarbij onderwerpen als het uitgaansleven, financiële zorgen en keuzestress een rol spelen. Ik maak het samen met een aantal andere kunstenaars. Kunst wordt ontzettend in hokjes geplaatst. Er zijn zoveel verschillende kunstdisciplines en deze hebben raakvlakken. Het lijkt mij tof dat gegeven te gebruiken.

Na het winnen van  Project Rembrandt  krijg ik ontzettend veel dm’s van mensen die geïnspireerd zijn geraakt door wat ik maak. Sommige vinden mijn schilderijen mooi en anderen raken geïnspireerd om zelf te gaan schilderen. Mijn generatie bevindt zich toch vooral op Instagram dus ik krijg juist via dat platform veel reacties. Dat vind ik heel erg leuk om te lezen en het werkt ook weer motiverend. Zakelijk gezien is het nog niet heel belangrijk voor mij. Ik ben zelf niet zo erg bezig met social media op dat gebied. 

Ik ga eerst een tussenjaar nemen om meer te schilderen. Mijn studie is belangrijk en die wil ik ook zeker afmaken, maar het zou zonde zijn als ik de kansen die ik nu krijg af sla. Je weet in de kunstindustrie gewoon nooit of je in de toekomst weer een aanbod krijgt. Dus een studiepauze inlassen lijkt me nu niet zo’n slecht idee. 

Ik wil mijzelf verder ontwikkelen als kunstenaar, maar ik weet nog niet in welke richting. Ik ben heel enthousiast over theater, dus misschien dat ik dat met beeldende kunst kan combineren. Verder wil ik gewoon dingen blijven proberen en kennis opdoen. Zo ga ik binnenkort een edelsmid cursus volgen, omdat ik mijn eigen ring wil gaan maken. Dat lijkt me echt tof. Misschien kan ik zoiets daarna ook nog toepassen in mijn werk. Ik heb nog zoveel dingen die ik wil maken en proberen. Ik heb er vertrouwen dat er nog heel toffe dingen gaan komen - en dat ik mijn hoogtepunt nog niet bereikt hebt.