In het InstaMuseum spreken we kunstenaars met een museumwaardige tijdlijn. Hoe weten deze creatievelingen zich te onderscheiden van de rest en wat inspireert ze? In het InstaMuseum kom je erachter.
Deze week in het InstaMuseum: kunstenaar
Guy Vording
(33).
“In mijn leven heb ik een enorme drang om controle te hebben over alles. Het is voor mij daarom belangrijk om de controle los te laten in mijn werk, dan wordt het spannender. Het verliezen of behouden van controle staat dan ook vaak als thema centraal in mijn werk. Zo heb ik een serie gemaakt over catastrofale rampen, dit is een extreme manier van controle verliezen. Ik gebruik veel pagina’s uit boeken voor mijn werk. Ik geef mezelf veel tijd om daarin te speuren en research te doen. Ik ben regelmatig een halve dag aan het bladeren, op zoek naar de perfecte pagina’s. Ik orden en verzamel dan heel veel. Het zoeken is een intuïtief proces. Soms heb ik een pagina wel tachtig keer gezien en dan bereikt het mij ineens. Het kan zijn dat tekst of een bepaald beeld mijn aandacht trekt. Zo’n pagina gebruik ik dan als basis en teken ik dan overheen.”
Advertentie
Dit is reclame van STER
Mijn vak is vaak wat eenzaam, daar voel ik me erg prettig bij.
“Op jonge leeftijd won ik altijd al alle tekenwedstrijden bij de lokale supermarkt in het dorp waar ik vandaan kom. Ik ben de enige in mijn familie die creatief is, waardoor je automatisch wat anders bent. Als iets mij niet interesseert, kan ik daar geen energie voor vinden. Zo was wiskunde op de middelbare school altijd al een probleem. Ik hield mij meer bezig met tekenen en schilderen. Na de middelbare school ben ik Toegepaste vormgeving gaan studeren. Met deze studie dacht ik creatief te kunnen zijn, maar er daarna wel makkelijk werk in te kunnen vinden. Maar uiteindelijk was het allemaal niet creatief genoeg en had het niets met kunst te maken, wat ik miste.”
“In het laatste jaar van mijn studie ben ik stage gaan lopen in New York, een van de mooiste ervaringen tot nu toe en uiteindelijk ben ik er een jaar langer gebleven. Daar werkte ik als weddingdesigner aan bruiloften. Maar toen voor de derde keer iemand vroeg om een bruiloft in
Breakfast at Tiffany’s-stijl
, was ik er wel klaar mee. Dit had niks met creativiteit te maken, dit maakte mij niet gelukkig. Ik moest wat met kunst gaan doen. New York was zo’n andere wereld voor mij, ik werd hier aangemoedigd om meer uit mezelf te halen. Ik heb toen lang getwijfeld om naar de kunstacademie te gaan na mijn studie Toegepaste vormgeving, maar ik wist niet of ik hier goed genoeg voor was. Toen ik terugkwam in Nederland heb ik mij na veel advies van anderen toch aangemeld. Ik begon daar best wel onwetend en kwetsbaar. In die tijd heb ik een aantal goede leermeesters gehad waar ik veel van geleerd heb. Met sommigen ben ik nog steeds bevriend.”
Ik ben vaak perfectionistisch, bang om fouten te maken. Maar niet alles kan altijd goed zijn.
“Ik heb lang moeten zoeken naar wat ik precies wilde maken, ik begon met schilderen, maar dat vond ik een hele worsteling. Probeer je maar eens te onderscheiden met schilderen in de kunstwereld, dat is erg moeilijk. Ik dacht altijd dat een tekening of collage geen opzichzelfstaand werk kon zijn. Maar dat is wat ik nu alleen maar maak. Ik ben heel blij met mijn zogeheten Black Pages. Ik heb dat zelf helemaal onderzocht en doorontwikkeld. Daar ben ik het meest trots op. Bij mijn Black Pages gebruik ik een pagina en bestudeer ik de hele tekst. Ik zoek dan naar verbinding: naar dingen die overeenkomen in verschillende pagina’s. Ik kies dan een bepaald stuk tekst uit en over de rest teken ik met aquarelpotlood heen. Van de twintig werken die ik maak, doe ik er vaak al tien weg. Acht zien het daglicht niet en twee kunnen er dan mee door. Ik verkoop mijn werk vooral via een galerie, dat doe ik niet zelf. Ik ben niet zo bezig met de verkoop. Ik heb nu bijna elke maand wel een expositie, dat is best veel. Dan voelt mijn kunst soms iets meer als produceren in plaats van creëren. Het is dan goed om mezelf weer op te sluiten, zoals ik de komende maanden ga doen.”
“Bij een expositie kan ik lang niet al mijn werk laten zien, dat is dan maar een kleine selectie van wat ik maak. Dan is het fijn dat ik via Instagram meer van mijn werk kan laten zien aan de buitenwereld. Daarnaast is het een manier om een nieuw publiek te bereiken, dat anders misschien niet zo snel bij mijn werk terecht was gekomen. Naast mijn werk als kunstenaar, doe ik er ook wat grafisch werk naast om rond te komen. Met dat werk kan ik dan heel makkelijk dingen maken voor anderen, ik hoef er dan niet mijn eigen stempel op te drukken. Met mijn kunst is dat anders. Dan maak ik wat ik zelf wil. Volgende week heb ik weer een expositie. Last minute denk ik dan vaak ‘wil ik dit wel laten zien?’. En dan slaat de onzekerheid toe. Mijn werk is toch wel vrij naakt, ik geef veel van mezelf bloot.”
Mensen denken dat je van subsidie royaal kan leven, dat is niet zo. Maar voor een kunstenaar is het een goede basis.
“Na de kunstacademie begon ik in een klein atelier in het centrum van Utrecht. Ik wist niet zo goed wat ik daar aan het doen was, ik merkte dat ik onbewust nog steeds gestuurd werd door de meningen van mijn oude docenten. Dat maakte het lastig. In die tijd moest ik een bijbaan hebben naast mijn kunst. Dat was best wel zwaar. Nadat een aantal mensen tegen mij zeiden dat ik subsidie aan moest gaan vragen, ben ik dat gaan doen. Ik heb toen eerst vanuit het Mondriaan Fonds één jaar lang subsidie ontvangen, dat heeft veel geholpen. Het was de eerste keer dat ik erkenning kreeg voor mijn eigen werk. Na dat jaar mocht ik exposeren bij Art Rotterdam. Hier werd ik benaderd door de galerie waar ik nu nog steeds mee samenwerk, galerie
dudokdegroot
.”
“Deze maand ga ik een nieuwe stap nemen. Ik krijg voor het eerst een permanent atelier in Amsterdam. Eentje waar ik niet na een paar maanden alweer uit moet. Het is prettig om een plek te hebben die dan echt van mij is. Ik ben benieuwd wat dit voor mijn ontwikkeling betekent. Zo vraag ik me af of mijn werk over vijf jaar ineens fysiek een stuk groter is bijvoorbeeld. Maar hoe groter het werk, hoe minder controle ik erop kan uitoefenen. Toch knaagt het ook nog altijd om naar het buitenland te gaan, het lijkt mij fijn om daar meer te kunnen doen.”
De eerste regel van dit item is: "Terwijl veel huiseigenaren slapend rijk worden ...." Daarmee wordt direct de stemming gezet voor dit item. Ik ben een kleine ondernemer. Heb altijd een winkel gehad en deze paar jaar geleden verkocht. Ik heb nooit pensioen opgebouwd en met de verkoop een paar appartementen gekocht als pensioen. Met de nieuwe wet worden de belastingen hoger worden dan de huuropbrengst en heb ik dus een negatief pensioen. Eigenaren slapend rijk worden???? Ik lig er wakker van. Zodra een huurder opzegt ga ik de appartementen weer verkopen en investeer ik wel in het buitenland. De woningen komen nooit meer in de verhuur. Alleen mensen die kunnen betalen om te kopen hebben nog kans op een woning. KASSA, iets genuanceerder twee kanten van een medaille belichten zou beter zijn dan linkse onevenwichtige stemmingmakerij. Maar ja, BNNVARA NPO, dan weet je het wel.
Het is zo jammer dat in de uitzending de zijde van de verhuurders niet juist belicht wordt. Verhuurders worden namelijk fictief belast met 6,17% over die hoge WOZ waarden. In de uitzending wordt een appartement genoemd van 440.000,- WOZ. Beetje technisch, maar de belasting is 36% van 6,17% over 440.000,-. Dus alleen de vermogensbelasting is al € 9773,28 per jaar/€814,44 per maand. Dat is nog exclusief gemeentelijke belastingen, onderhoud en VvE bijdrage. € 200,- erbij is wel het minste. Kortom, pas vanaf € 1014,44 gaat de verhuurder wat verdienen. GL-PvdA meneer heeft het over 5% rendement, maar dat haal je dus onmogelijk met de nieuwe voorgestelde wet. Gevolg; Als een huurder opzegt zal de woning verkocht worden en is er helemaal geen huurwoning meer. De woning wordt verkocht voor ongeveer de WOZ waarde en de mensen die dat niet kunnen betalen (de leraar, de politieagent, etc) krijgen zo helemaal geen woning meer. De nieuwe wet moet er daarom helemaal niet komen en het zou KASSA sieren als zij niet te makkelijk inlaten met linkse niet haalbare praatjes. Dat de VVD hier genuanceerder over denkt geeft meneer GL-PvdA ook niet recht VVD weg te zetten als partij voor de verhuurders.
Het is niet rendabel meer om een huis te verhuren. De regelgeving, hoge kosten voor de eigenaar en dat je niet meer voor mag vragen. Alles is oke, maar tergelijkertijd de overheid, lees dhr De Jonge, doet helemaal niets. De huizen die wel worden gebouwd worden boven de 5 ton aangeboden.
Vragen om huurverlaging staat gelijk aan dat je contract niet wordt verlegd en de kans is erg groot dat je eruit wordt gezet. Link of rechtsom, contact met de eigenaar zal zeker niet beter op worden.
De Woonbond komt altijd weer met hetzelfde stokpaardje aanzetten van de 'arme huurder die in een tochtige woning voorzien van middeleeuws enkel glas in de kou moet wonen'. Nou dat zijn excessen en totaal niet representatief voor 't overgrote deel van de particuliere huursector. Middeleeuws enkel glas....wàt een onzin toch allemaal. Wat de Woonbond c.s. blijkbaar ook niet wil begrijpen is dat je niet van een verhuurder mag verwachten dat die met een negatief rendement blijft verhuren en dan zeker ook nog gaan investeren. De overheid slaat verhuurde woningen die onder de huurbescherming vallen aan als vermogen voor rond de 90% van de WOZ waarde = vrij van lasten en direct opleverbaar en te betrekken. De Box3 belastingen zijn zeker i.g.v. sociale huurwoningen inmiddels als hoger dan de bruto huurinkomsten waar dan ook nog de exploitatiekosten bijkomen zoals opstalverzekering , OZB , onderhoud, afschrijving en andere aan de WOZ waarde gekoppelde kosten en belastingen. De belastingdruk is per 01-01-2023 meer dan 25% % gestegen terwijl de huren niet eens de inflatie mogen volgen , laat staan de fors gestegen kosten van onderhoud die mede a.g.v. de oorlog in Oekraïne (materiaal en arbeidskosten) vaak de pan uit rijzen. Logisch dat de huren omhoog gaan want geen verhuurder die geld bij gaat passen ..dan kan hij/ zij maar beter zijn boeltje gaan verkopen = weer meer huurwoningen minder. De Woonbond framed verhuurders liever als huisjesmelkers/pandjesbazen versus de arme huurdertjes.
In 16% van de woonkamers van particuliere huurwoningen zit nog enkel glas. Dat kun je niet als exces wegzetten want hier gaat om honderdduizenden woningen.
Ik hoef waar ik woon alleen maar even om me heen te kijken en te constateren dat panden, hele straten verpauperen vanwege gebrek aan onderhoud terwijl er wel goed geld verdient wordt aan bijvoorbeeld studenten die tussen de 400 en 500 euro neertellen voor een kamertje.
De overheid springt (ook) particuliere verhuurders, commerciële ondernemers, bij met een bijdrage van 6000 euro per woning voor verduurzaming. Van de 125 miljoen die op de plank ligt was eind vorig jaar nog maar twee procent aangevraagd. Hoe is het mogelijk?
Die kant van de zaak is er ook. Dat heeft niks met 'framen' te maken.
De wet betaalbare huur en andere recente aanpassingen zoals sterk verhoogde box3 belasting voor verhuur woningen en het afschaffen van tijdelijke huurcontracten zorgen dat veel partuciculiere verhuurders hun woningen verkopen omdat het niet meer rendabel is en geen enkele verhuurder maandelijks meer lasten wil dan de huur zal opbrengen.
Ik verhuur een zeer nette woning in amsterdam in met woz van 500k. De woning is 60m2 en mag met de nieuwe wet slechts 900 euro per maand opleveren. De hypotheekrente (niet afteekbaar) is 1000 per maand en box3 belasting is sinds begin 2023 van 0 naar 600 per maand verhoogd. gemeente en vve lasten 200 per maand. Nieuwe verhuur na ingang van deze wet is dus niet meer rendabel.
Deze wet lijkt aantrekkelijk voor huurders maar niemand wil maandelijks geld toeleggen op verhuur uiteraard. Verkopen dus. Het verhuuraanbod gaat dus drastisch omlaag. Rijke kopers kunnen de woning kopen. Mensen die daar de middelen niet voor hebben of niet willen kopen zijn de dupe door dalend aanbod. Deze wet. Box3 belastingen en afschaffen bepaalde tijd contracten gaan voor nog veel meer huurwoning schaarste zorgen.
Dom dom dom.
Ik ben bang dat helemaal gelijkt hebt. Verhuren van woningen heeft met de hoge belasting over hoge WOZ waarde geen zin meer. Het is toch van de zotte dat de overheid een lage huur gaat opleggen en dat diezelfde overheid je fictief belast alsof de woning een veelvoud oplevert. Gevolg; Als een huurder opzegt wordt de woning verkocht. Sorry, leraar, politieagent, of wie ook. Wonen is straks voorbehouden aan mensen die een woning kunnen kopen. Van Rij en De Jonge hebben helaas aan de verkeerde knoppen gedraaid.
De overheid belast huiseigenaren over een fictief rendement van 6.19% op de WOZ waarde. Bij een WOZ van €400.000 gaan ze er dus vanuit dat je €24760 per jaar rendement haalt. Oftewel €2063 per maand.
Tel daarbij op je belastingen, verzekeringen en onderhoud en een huur van €2300 per maand voor een dergelijke woning zou volgens de overheid normaal zijn. Dat is dezelfde overheid die meent te bepalen dat je als verhuurder straks niet meer dan €1100 mag vragen voor dat huis.
Ja deze wet werkt averechts. klinkt heel sociaal maar de woningen die er voor in aanmerking zouden komen worden allemaal verkocht. Niemand gaat verhuren met verlies.
Ach ja lang voor de slavernijexcuses van de grijnzende roverhoofdman had hij ten voordele van zijn kliek de loonslaaf om uit te buiten weer zeker gesteld. Ook de Jonge blijft hierin nog steeds trouw aan het grote geld met de hiaten in zijn knullige wet. Alleen een door de nationale ombudsman in het leven geroepen onafhankelijk instituut zou naar werkelijke waarde de huur van elke huurwoning moeten bepalen en die ook bindend moeten opleggen aan alle verhuurders.
Voor verhuurders die een lage huur vragen voor een studio in hun eigen huis is door de extreme verhoging van BOX 3 verhuren een verliespost. Vooral omdat de WOZ waarde idioot omhoog gaat. Wat heb je aan een hoge WOZ waarde als je het huis niet meer kunt verkopen met een huurder erin.
Die moeten dus de huur flink verhogen om er zelf nog te kunnen blijven wonen.
Lage huren zullen verdwijnen.