Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?

Column Claudia de Breij | Schoon geweten

  •  
01-03-2018
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
148 keer bekeken
  •  
Schermafbeelding 2018-03-01 om 16.29.44
Deze week stond er een advertentie in de krant. Galeriehouders, kunsthandelaren en andere mensen met een belang vroegen of Beatrix Ruf terug mocht komen als directeur van het Stedelijk Museum. Ze moest daar destijds weg nadat bleek dat ze nogal wat tonnen had verdiend naast haar museumsalaris. Ruf, en velen met haar, zien het probleem niet. Ze had zich keurig aan haar opdracht gehouden! Kunst moet vandaag de dag winst maken. Ruf is een directeur van deze tijd.
Ze was opgestapt ja, door de dynamiek die was onstaan in de media. Zo gaat dat vaak. Henry Keizer bijvoorbeeld, ‘de crematoriumkeizer’, de dikke ikke die ook nog voorzitter was van de VVD bleek zijn crematoria verkocht te hebben met nog wat lijken in de kast. Hij vond het ontzettend jammer, maar door de dynamiek die was ontstaan in de media…
De dood, die moet ook winstgevend zijn vandaag de dag. Deugt Ruf niet? Deugt Keizer niet? En Teeven dan? Zijlstra? Eurlings? Al die types die pas gingen nadat ze ‘de dynamiek in de media’ niet meer konden ontlopen maar die zelden in zichzelf zochten en zagen: Hee. Hier zat ik fout. Daar heb ik spijt van. Nee.
Of zij deugen maakt niet zoveel uit. Ons systeem deugt niet. Het systeem waarin voor het zoveelste jaar op rij de partij met het grootste integriteitsprobleem tevens de grootste partij is, daar gaat iets fundamenteel mis. Voorlopig ligt er nog niemand wakker van. Stuk voor stuk stappen ze op ‘met opgeheven hoofd, en een schoon geweten.’ Een mooi ding, een schoon geweten. Je kunt er altijd nog buschauffeur mee worden. En dankjewel Beatrix, Henry, Fred en alle anderen, jullie inspireerden me tot een liedje.
Deze is voor jullie! (mee te zingen op een melodie naar keuze):
Schoon geweten
Nooit gebruikt
Een beetje stoffig misschien
Meer niet
Schoon geweten
Van een oud vrouwtje geweest
Dat het er al jaren
Eigenlijk niks mee deed
Ze had het na de oorlog
in de garage gezet
Kort nadat de buren zeiden:
Wir haben’s nicht gewusst
Toen dacht ze ‘oh gelukkig’
En ging opgelucht naar bed
Het bleek dus te vermijden
Het bleek dat je er niks mee moest
Al heb je het geweten
Al heb je het geweten
Dan vergeet je het gewoon
Dan kun je lekker slapen
En dan blijft het lekker schoon
Schoon geweten
Nooit gebruikt
Dus nergens
Een vlekje schuld of spijt
Schoon geweten
Het is niet duur
Maar je raakt het aan
De straatstenen niet kwijt
Niemand zit erom verlegen
Je komt ze nu overal tegen
Er is nauwelijks nog vraag
Je hoort haast nooit meer
Dat er eentje knaagt

Meer over:

museum, geweten, kunst, muziek
Delen:

Praat mee

Onze spelregels.

0/1500 Tekens
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.