Huisartsen maken zich ernstige zorgen omdat de grote hoeveelheid taken die er telkens bijkomen ten koste gaat van de tijd voor de patiënt. Het lukt de artsen nog maar amper de zorg te leveren die ze willen bieden en er worden fouten gemaakt door de hoge werkdruk. Al bijna 20 jaar trekken ze aan de bel in politiek Den Haag, maar er kwamen juist meer werkzaamheden bij. Door de vergrijzing en wachtlijsten hebben ze meer kwetsbare patiënten dan ooit. De rek is eruit: waar ze al die jaren voor hebben gewaarschuwd, is nu realiteit. Hoe heeft het zover kunnen komen dat huisartsen zich afvragen of ze hun beroep nog wel kunnen en willen uitoefenen?