Elk jaar bereiken in Nederland rond de zesduizend jongeren met een lichte verstandelijke beperking (LVB) de leeftijd van achttien jaar. Vanaf die dag mogen ze zelf beslissen of ze nog hulp wilen of niet. Ook de achttienjarigen die naast hun verstandelijk beperking ernstige gedragsproblemen hebben en al jaren onder toezicht staan van jeugdzorg, mogen plotseling zelf hun eigen plan trekken. Maar deze achttienjarigen zijn in hun ontwikkeling vaak niet ouder dan twaalf, dertien jaar en nog helemaal niet klaar om op eigen benen te staan. Met als gevolg dat ze in no time de weg helemaal kwijt zijn. Prostitutie, criminaliteit, drugs, leven op straat. Hulpverleners weten dat het mis gaat, maar kunnen niets doen. Voor de wet zijn deze jongeren volwassen, ze mogen zelf bepalen wat ze doen. Zelfs als overduidelijk is dat ze zichzelf in de vernieling helpen. Zembla onderzoekt wat er gebeurt als jongeren na een leven vol hulpverlening op hun achttiende aan hun lot worden overgelaten.
Personen in dit fragment: