Tuchtcollege: 'Euthanasie bij demente vrouw was onzorgvuldig'
25-07-2018
•
leestijd 3 minuten
•
59 keer bekeken
•
Het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg bestempelt de euthanasie op een demente, wilsonbekwame vrouw, twee jaar geleden in een Haagse instelling, als deels onzorgvuldig. De verantwoordelijke arts is berispt.
Op het moment dat zij voorafgaand aan de euthanasie een middeltje in haar koffie kreeg voor een rustige inleiding, was de patiënte niet over de plannen ingelicht. Wel had ze ooit opgeschreven dat zij wilde sterven voor zij naar een tehuis moest, maar later voegde zij toe dat ze zelf het moment wilde bepalen. Door omstandigheden ging dat moment echter voorbij.
Laatste bespreking met patiënt
Volgens de specialiste ouderengeneeskunde die de euthanasie verrichtte, zou een laatste bespreking van de aanstaande euthanasie niet meer bij de patiënt zijn aangekomen. Zij was ervan overtuigd dat de vrouw dood wilde. De inmiddels gepensioneerde arts had toch moeten proberen om de levensbeëindiging met de patiënte te bespreken, vindt het college. "Het recht om over het eigen leven te beschikken raakt een demente patiënte in beginsel niet kwijt."
'De vrouw zei de ene keer dat ze dood wilde, maar de andere keer juist weer van niet'
Het college vindt de schriftelijke wilsverklaring ook niet voldoende, omdat deze "onduidelijk en tegenstrijdig" was. "Er stond in dat patiënte niet naar een verpleeghuis wilde, maar ook stond er in dat dat patiënte zelf het moment van euthanasie wilde kiezen. Patiënte heeft echter nooit om euthanasie gevraagd, niet (eerder) aan de huisarts en ook niet in het verpleeghuis", aldus de verklaring van het college. De vrouw zei de ene keer dat ze dood wilde, maar de andere keer juist weer van niet.
Een schriftelijke euthanasieverklaring mag niet voor meer uitleg vatbaar te zijn. "Er is in beginsel geen ruimte voor interpretatie ervan."
Als ik dement ben, wil ik dood
'Als ik dement ben, wil ik dood' ZEMBLA zond in 2013 een reportage uit over de vraag wat een
schriftelijke euthanasieverklaring nog waard is als het erop aankomt. In de uitzending 'Als ik dement ben, wil ik dood' kwam een soortgelijke situatie aan bod. Hierbij werd euthanasie uitgevoerd bij een zeer demente vrouw die ook meerdere keren had aangegeven niet meer te willen leven als ze ernstig dement zou raken. In de kwestie die ZEMBLA bestudeerde werd uiteindelijk niet voor vervolging gekozen omdat er sprake was van een goed dossier.
NVVE De Nederlandse Vereniging voor Vrijwillig Levenseinde (NVVE) is blij met de uitspraak van het tuchtcollege. Volgens NVVE bevestigt het dat een ‘kraakheldere’ wilsverklaring bij wilsonbekwaamheid kan leiden tot het verlenen van euthanasie. In de nu behandelde zaak was de wilsverklaring niet duidelijk genoeg geformuleerd.
"De NVVE wijst erop dat een wilsverklaring niet altijd een garantie is dat euthanasie wordt verleend, maar een kraakhelder geformuleerd document kan – zo bevestigt dus vandaag het tuchtcollege – wel degelijk doorslaggevend zijn. "
Ook vindt de NVVE het belangrijk dat het college zwaar heeft meegewogen dat de arts naar eer en geweten en in het belang van de patiënt heeft gehandeld.
Veel vragen over euthanasie De NVVE (167.000 leden) krijgt heel veel vragen over euthanasie bij dementie en de waarde van de wilsverklaring. "Veel mensen willen absoluut niet in de situatie terechtkomen dat zij bij gevorderde dementie hun wensen niet meer kenbaar kunnen maken", aldus de NVVE.