Thuiszorgorganisatie Happy Nurse: ‘We kunnen de zorg niet leveren’

Thuiszorgorganisatie Happy Nurse in Brabant zegt te weinig beschermende materialen tegen het coronavirus te hebben . Dat blijkt uit een gesprek met de organisatie en de huisarts Angela van Uden uit Sint-Oedenrode.
 
Van Uden vertelt dat ze vorige week nog een vervelend probleem had met de thuiszorg. “Een dementerende mevrouw was in de keuken gevallen en lag op de grond. Ze woont alleen. Dat gaat tot nu toe maar net. Ze staat op de wachtlijst voor een verpleeghuis. De thuiszorg heeft haar gevonden, liggend in de keuken en heeft de ambulance gebeld. De mevrouw is naar het ziekenhuis gegaan.

Ze bleek niets gebroken te hebben en werd weer naar huis gestuurd. Voor de zekerheid heeft het ziekenhuis haar op corona getest. De volgende dag bleek ze positief te zijn. Toen wilde de thuiszorg haar geen zorg meer verlenen, want ze zeiden: ‘we hebben geen beschermende materialen’. Ik was boos. Een thuiszorgorganisatie kan toch niet zomaar weigeren iemand te helpen, die heeft toch ook een zorgplicht?”

Reactie Happy Nurse 
We benaderen de thuiszorgorganisatie, Happy Nurse. Die werkt met een franchiseformule. Zorgondernemer Maik Jansen zegt dat het een misverstand is. Hij heeft niet geweigerd om zorg te leveren. Hij heeft gezegd: “We kunnen die zorg niet leveren, omdat we de materialen niet hebben, zoals schorten en mondkapjes.” 
 
Hij heeft advies gevraagd aan de GGD en zonder de juiste beschermingsmiddelen mochten ze de zorg niet verlenen. De apotheek kon ook niets leveren, of het actiecentrum GHOR (Geneeskundige hulpverleningsorganisatie in de Regio). 
 
Zolang er geen beschermingsmaterialen zijn voor de thuiszorg, vindt Jansen dat cliënten met corona door partners of naasten verzorgd moeten worden, maar niet door een onbeschermde thuiszorgmedewerker die daarna nog langs 20 andere cliënten gaat. En als de partner of naaste het niet aankan thuis of de zorg te zwaar is, dan moeten de ouderen met corona opgevangen worden in een verpleeghuis.

Niet naar verpleeghuis 
Huisarts van Uden is het hier niet mee eens: “Ik moet toch ook mijn eigen beschermende materialen regelen? De thuiszorgorganisatie vond bovendien dat ik die mevrouw moest laten opnemen in een verpleeghuis. Maar daar is ten eerste geen plek, sowieso al, er zijn wachtlijsten. En punt twee: je gaat een corona positieve patiënt niet in een verpleeghuis leggen tussen allemaal andere zeer kwetsbare mensen. 
 
Ik ben die vrijdag echt uren en uren aan het bellen geweest van acht uur ’s ochtends tot kwart over drie ’s middags. Heb lopen leuren om iets voor deze mevrouw te regelen. Ik heb andere thuiszorgorganisaties gebeld. Die hadden geen plek voor haar. Bovendien, ze was al in zorg bij een thuiszorgorganisatie.

BrabantZorg schoot te hulp 
Het is hogerop gegaan en uiteindelijk heeft een grote zorgorganisatie hier, Brabantzorg, iets van haar eigen schaarse beschermende materialen aan de kleine thuiszorgorganisatie gegeven. Toen konden die de zorg wel leveren. Dat kreeg ik ’s middags om kwart over drie te horen. Ik weet nog hoe opgelucht ik was.
 
Ik kan het er in deze tijd echt niet bij hebben, om uren te moeten bellen om iets te regelen. We hebben het al druk genoeg als huisarts.”
 
In het weekeind is de mevrouw verder achteruitgegaan, en is ze uiteindelijk toch in het ziekenhuis opgenomen.

Nu wel genoeg materialen? 
Heeft de thuiszorgorganisatie inmiddels wel voldoende beschermende materialen om nieuwe cliënten met corona te kunnen verzorgen, vragen we aan Happy Nurse: “We hebben een aantal schorten liggen voor een aantal dagen, maar het is nog niet wat het moet zijn. Happy Nurse landelijk heeft wat kunnen inkopen, maar dat moet nog geleverd worden, dus op dit moment hebben we bijna niets. Bijna alles gaat naar de acute zorg, naar de ziekenhuizen, thuiszorg staat achteraan in de rij. Misschien zou het een idee zijn, als we als thuiszorgorganisaties gaan samenwerken, en dat per dorp één organisatie alle coronapatiënten doet. Zo lopen de overige cliënten geen risico. Maar zo ver is het nog niet.”
 
Niet alleen de thuiszorg, ook de huisarts moet haar uiterste best doen om aan genoeg materiaal te komen: “Vorige week donderdag ben ik naar de hubo geweest, Ik heb 12 schilder-overalls kunnen bemachtigen, die ik nu gebruik. Je moet wel een rol ducttape meenemen, want die pakken scheuren heel snel. Vorige week hadden we ook nog geen beschermingsbrillen. Toen heb ik maar een keer een duikbril gebruikt.

Wat ik ook heel zwaar vind als huisarts: bij de beslissing om iemand naar het ziekenhuis te sturen, weet je dat kans op sterfte groot is, maar familie mag niet of maar mondjesmaat bij de patiënt komen. Je moet dus bij de ambulance afscheid nemen van je dierbare en wij als huisartsen moeten het slechte nieuws brengen: "ernstig ziek, sterftekans reëel en u mag er mogelijk niet eens bij".
 
Het tekort aan mensen bij de thuiszorg
De huisarts vertelt dat ze, nog afgezien van corona, sowieso tegen thuiszorgproblematiek aanloopt. “Ik heb een andere patiënte, die is licht dementerend en ze heeft veel pijnklachten. Ze was in een verpleeghuis opgenomen, maar ze ging hard achteruit. Haar dochters wilden dat hun moeder bij een van hun thuis zou kunnen sterven. Ze vroegen of ik dat wilde begeleiden. Die dochter woont hier dertien minuten rijden vandaan. Dat is best ver. Toch wil ik het doen, ik ken de oude mevrouw al zo lang. 
 
Maar ik wilde het alleen doen als er ook thuiszorg zou zijn. Die dochter heeft elf organisaties gebeld, niet eentje had er plek. Uiteindelijk heeft ze een organisatie bereid gevonden om dan ’s nachts zorg te komen verlenen, maar overdag doen die dochters dat nu. Die bellen mij nu natuurlijk regelmatig, want zij zijn geen zorgprofessionals.
 
Er is een groot thuiszorgprobleem in Nederland. Ze hebben niet genoeg mankracht. En hoe dat nu moet met die corona erbij, ik weet het niet.”
 
In 'Geen plek voor ouderen' vertellen meerdere huisartsen over de problemen waar ze tegenaan lopen met het regelen van thuiszorg, en hoe de marktwerking in de thuiszorg deze problemen verergert.