Tegenvallers voor Omrin

Het idee voor de afvaloven komt uit de koker van de zoutfabriek. En ‘kustlijnfumigatie’ zal in de omgeving van Harlingen leiden tot hoge concentraties verontreinigende stoffen op de grond. Dat stelt advocaat Henri Sarolea in een bezwaarschrift tegen de milieuvergunning die de provincie Fryslân wil afgeven.

De provincie Fryslân heeft acht bezwaren tegen de voorgenomen milieuvergunning voor de afvaloven ontvangen. De deadline voor deze zienswijzen was eind vorig week. De provincie wil niet zeggen wie de indieners zijn. Vooralsnog zijn er vier bekend: milieudeskundige Johan Vollenbroek namens Stichting Natuur en Milieu, de Waddenvereniging, stichting Afvaloven Nee en advocaat Henri Saroela namens enkele tegenstanders van de afvaloven.

De afvaloven van Omrin is onderwerp in de uitzending ' Vechten om vuilnis '  van Ton van der Ham, Norbert Reintjens en Simone Tangelder.

Sarolea heeft "nieuwe en harde aanwijzingen” dat de oprichting van de afvaloven uit de koker van zoutfabriek Frisia komt. "Het is daarbij nuttig om te weten dat een afvalverbrander fiscaal vrijgesteld is van heffingen op uitstoot CO2 en dat dit de belangrijkste verklaring lijkt te vormen voor de interesse van Frisia in de REC.”

De GroenLinks statenfractie wil duidelijkheid van Gedeputeerde Staten (GS) over de grens van de inrichting én een reactie op de uitspraak van de beroeps- en bezwarencommissie van de gemeente Harlingen over de strijdigheid met het bestemmingsplan van de bouwvergunning voor de hogedrukleiding.

In februari heeft GroenLinks al gevraagd of GS konden aangeven wat als grens van de inrichting van de REC werd beschouwd. Na de uitspraak van de Raad van State in januari 2010 bleek er namelijk onduidelijkheid te zijn over waar die grens van de inrichting precies lag: hoorden de hele hogedrukleidingen en de WKC bij de REC of niet.