Opsporing in zedenmisdrijven nog lang niet op gewenste peil

Bij de politie zijn onvoldoende goed opgeleide zedenrechercheurs. Daardoor blijven zaken liggen en blijft de kwaliteit van de opsporing onder de maat. Dat zegt W. van Kleef, voorzitter van de landelijke Expertgroep Zeden bij de Raad van Hoofdcommissarissen in de ZEMBLA-aflevering ‘Verdachte vaders’. Vrouwen doen, na een echtscheiding, in toenemende mate aangifte van seksueel misbruik door de vader. Uit onderzoek blijkt dat bijna de helft van die beschuldigingen vals is, maar de zedenpolitie neemt ze vaak voor waar aan.

Van Kleef ziet het probleem vooral bij de generatie zedenrechercheurs die in de jaren tachtig is opgeleid. ‘Daar is meer aandacht voor het slachtoffer dan in relatie tot de waarheidsvinding op z’n plaats zou zijn geweest.’ Van Kleef vindt dat de leiding van de politie meer sturing moet geven: ‘Als je veertig zaken hebt en je kunt er maar dertig goed oppakken, beperk je dan tot die dertig.’
 
Aangifte na een scheiding
P. van den Eshof van de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ) concludeert dat in 95% van de zaken, die de expertisegroep onderzoekt bij beschuldigingen van seksueel misbruik na een scheiding, de LEBZ adviseert om verdere vervolging te stoppen. Van den Eshof in ZEMBLA: ‘De aangeefster heeft goede bedoelingen, de getuige heeft goede bedoelingen, de rechercheurs hebben goede bedoelingen. Alleen het resultaat is niet goed.’

Schrijnend voorbeeld is de geruchtmakende zedenzaak in Breda. Begin maart 2009 werd een gescheiden vader na zeven maanden voorarrest vrijgesproken van incest met drie van zijn kinderen. In ZEMBLA spreken de politie, het OM en de moeder die de aangifte deed over deze zaak.