Reanimatiebeleid verzorgingshuizen niet goed geregeld.Bewoners van verzorgingshuizen worden soms tegen hun wil gereanimeerd omdat er geen duidelijke afspraken zijn gemaakt over wel of niet reanimeren. Dit stellen artsen en verpleegkundigen in de uitzending 'Niet reanimeren a.u.b.'.
Tegen de zin gereanimeerd
Het gevolg is dat bewoners met onderliggend lijden, of bewoners die hun leven als afgerond beschouwen, gereanimeerd worden en achteraf zeggen, had het niet gedaan. Ze lopen de kans op hersenbeschadiging of een verlengd lijden in ziekenhuis of verpleeghuis.
Expliciete wens
Verzorgingshuizen worstelen al jaren met het reanimatiebeleid. De voormalige directeur van een verzorgingshuis, St. Pieters, en Bloklands Gasthuis in Amersfoort, H. Olgers, zet in augustus 2008 de discussie op scherp door voor te stellen dat bewoners vanaf 70 jaar alleen nog te reanimeren als ze expliciet die wens hebben laten vastleggen. Hij heeft dat gedaan omdat reanimatie bij deze doelgroep zou schade kunnen toebrengen, waardoor de levenskwaliteit erg kan verminderen.
Richtlijnen
Na veel kritiek stelt de inspectie voor de gezondheidszorg een onderzoek in en kondigt het ministerie van VWS een richtlijn aan voor het wel of niet reanimeren van kwetsbare ouderen.
In ‘ZEMBLA’ blijkt dat die richtlijn er nog steeds niet is. Sterker nog, artsen vinden dat Olgers gelijk had en doen in stilte wat hij destijds voorstelde. Medisch socioloog en verpleegkundige H. van der Wedden deed onderzoek naar reanimatie in Nederland.
Informatie 'onvolledig en niet eerlijk'
In de uitzending uiten ook andere deskundigen kritiek op de beeldvorming van de Nederlandse Hartstichting. Ze vinden de informatie van de Hartstichting over reanimatie “onvolledig en niet eerlijk”. Vijftien procent van de mensen die gereanimeerd worden overleeft, 85 procent niet.
Die laatste groep brengt de hartstichting nooit in beeld. Uit onderzoek van Van der Wedden blijkt dan ook dat mensen denken dat 50 procent of meer van de mensen met een hartstilstand reanimatie overleven. Daarom is het voor artsen en verpleegkundigen heel moeilijk om het thema wel of niet reanimeren bij ouderen bespreekbaar te maken.
Anticiperende besluitvorming over reanimatie bij kwetsbare ouderen
De richtlijn ‘Anticiperende besluitvorming over reanimatie bij kwetsbare ouderen’ maakt duidelijk dat kwetsbare ouderen - als zij verschillende aandoeningen tegelijk hebben - een kleine kans hebben op overleving na reanimatie. En als zij dit overleven, dan heeft ongeveer de helft ernstige blijvende schade.
-
Vragen
van het lid Van der Veen (PvdA) aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over niet-reanimeerpenningen voor kwetsbare ouderen (ingezonden 29 september 2011).
- Deze zomer schreef Erik van Engelen een stuk over reanimatie in artsenvakblad Medisch Contact.
Medisch Contact
- Hugo van der Wedden maakte als verpleegkundige een aantal ingrijpende reanimaties mee. Het onderwerp liet hem niet meer los en als student sociologie schreef hij er een bachelorscriptie over.
HugovanderWedden.nl