"Ik was van plan iemand te ontvoeren, maar hem levend weer los te laten. Ik heb het getest. Ik heb een hok gemaakt in het bos, onder de grond. Maar dat bleek niet houdbaar. Ik kon het niet bemannen zonder dat mijn gezin argwaan zou krijgen", aldus Ferdi E. in Zembla. De ontvoerder en moordenaar van Gerrit Jan Heijn vertelt voor het eerst op televisie over de misdaad die Nederland maandenlang in zijn greep zou houden. Over de voorbereidingen van de ontvoering, de dag en avond van de moord, de onderhandelingen en de overdracht van het losgeld, zijn gevangenschap en over zijn leven sinds hij vrij is.
Op 9 september 1987 ontvoert Ferdi E. de Ahold topman Gerrit Jan Heijn. De dan 45-jarige werkloze ingenieur rijdt met zijn slachtoffer naar de Veluwe waar ze de dag wandelend doorbrengen. Om halftien 's avonds schiet Ferdi E. zijn slachtoffer dood. Hij snijdt het topje van een pink af en begraaft zijn slachtoffer. "Ik heb de pink in een kokertje gedaan, in een thermoskan met ijs. Toen ik thuis was heb ik het kokertje in het vriesvak van de ijskast gelegd, zodat mijn gezin het niet kon zien."
Doodstraf
Ferdi E. onderhandelt de maanden erna met de familie Heijn over losgeld. In een tunneltje bij Renkum weet de ontvoerder de 8 miljoen gulden, onopgemerkt door de politie, in ontvangst te nemen. Pas maanden later komt de politie hem op het spoor. Hij betaalt in een slijterij een fles drank met een biljet van 250 gulden. Het biljet is gemerkt.
Ferdi E. wordt veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf en TBS. Ferdi E.: "Toen ik was opgepakt, de eerste maanden, de eerste jaren, zou ik er vrede mee gehad hebben als ik de doodstraf had gekregen."
"Losse eindjes"
Ferdi E. is nu anderhalf jaar vrij. Hij heeft zijn straf uitgezeten. Hij is behandeld en er is geen gevaar voor recidive, zegt het TBS rapport. Hij vertelt zijn verhaal in 'Zembla' omdat er in zijn leven "losse eindjes" zijn: "Er zijn mensen die mij nog nooit hebben gezien en mijn bloed wel kunnen drinken. Ik hoop bepaalde vormen van nieuwsgierigheid, die ik zelf niet zo goed herken, maar waarvan ik weet dat ze er zijn, te bevredigen. En misschien ongerustheden wegnemen. Dat zijn de losse eindjes. Misschien dat het laatste losse eindje pas afgehecht wordt op het moment dat je ophoudt te bestaan".