De vier van vier miljoen

De overheid geeft jaarlijks miljarden euro's uit om werkzoekenden aan een baan te helpen. Alleen al de gemeenten krijgen twee miljard om hun bijstandscliënten te reïntegreren. In de Zembla-aflevering 'De vier van vier miljoen' zegt G. de Jong van de Algemene Rekenkamer dat het onduidelijk is of dit geld ook goed terecht komt: "Als we zien wat er gebeurt met het geld, wat het effect ervan is, dan moeten wij constateren dat we dat niet weten. Of mensen werkelijk aan het werk worden geholpen kunnen we niet volgen."

Vier mensen aan het werk
In Oost-Groningen hebben negen gemeenten vier miljoen euro aanbesteed bij commerciële reïntegratiebureaus, die naar eigen zeggen vier mensen aan een reguliere baan helpen. Zembla spoorde deze vier mensen op. "Het reïntegratiebureau heeft niets voor mij gedaan. Ik kreeg een sollicitatiecursus in een klasje met nog 20 andere mensen en dat was het. Daarna heb ik nooit meer wat van ze gehoord", zegt Iris van der Tuuk.
Zij is er één van de vier van vier miljoen. Ze vertelt dat ze zelf een baan heeft gevonden in de bloemisterij van haar tante. Van de andere drie is er één nog steeds werkloos, heeft een ander ook zélf een baan gevonden en de laatste werkt met behoud van uitkering op een sociale werkplaats.

Commercieel gewin
In Oost-Groningen, waar de werkloosheid hoog is en de banen niet voor het oprapen liggen, worstelen de gemeenten met de nieuwe Wet Werk en Bijstand. Ze moeten hun bijstandsklanten aan een baan helpen.

Na het vier van vier miljoen-debacle gooien ze het over een andere boeg. "De reïntegratiebureaus doen het alleen maar voor commercieel gewin, wij gaan nu zelf met de werkzoekende achter in de auto op zoek naar een baan", zegt wethouder Ploeger van de gemeente Menterwolde. In zijn gemeente hebben de reïntegratiebureaus niemand aan het werk gekregen.

Arbeidstraining op de sociale werkplaats
De bureaus verschuilen zich achter het feit dat Oost-Groningen een lastige regio is en dat ze vele mensen een arbeidstraining geven zodat ze snel en makkelijk de reguliere arbeidsmarkt op kunnen. G. de Jong van de Algemene Rekenkamer in Zembla: "Wij denken niet dat Oost-Groningen heel uitzonderlijk is. Het is een landelijk beeld dat niet duidelijk is of die grote hoeveelheid geld die wordt ingezet ook echt leidt tot terug leiding naar de arbeidsmarkt."

De arbeidstraining wordt vooral gegeven bij de grootste werkgever van Oost-Groningen, de sociale werkplaats. De mensen moeten houtbewerken of productiewerk doen zoals agenda's sorteren of snoepwaar inpakken. Als Zembla de mensen spreekt die een training volgen, denkt niemand dat het hen zou helpen bij het vinden van een echte baan.