De stilte rond Dutroux

"Onze dochter is vijf jaar geleden dood in een tuin gevonden, samen met haar vriendin Julie. Maar nog steeds weten we niet wie hen heeft ontvoerd, waaraan ze zijn overleden en wie hen seksueel heeft misbruikt". Dat zegt Carine Russo, moeder van Melissa Russo, een van de slachtoffers van de Belgische misdadiger Marc Dutroux.

Dutroux wees de plaats aan waar de meisjes werden begraven, maar ontkent voor de ontvoering en de moorden verantwoordelijk te zijn. Intussen is een aantal van zijn medeverdachten vrijgelaten en laat het proces tegen Dutroux al vijf jaar op zich wachten.

Zembla ging naar België en zocht antwoord op de vraag waarom nog steeds niemand is gestraft voor de wandaden die in 1996 iedereen in beroering brachten.

Laetitia
De zaak Dutroux begint in Bertrix, een dorpje in de Ardennen. Daar verdwijnt de 14-jarige Laetitia na een bezoek aan een zwembad. Onderzoeksrechter Conorotte stuurt een team op pad en observeert Dutroux. Vijf dagen na de ontvoering van Laetitia worden Marc Dutroux, zijn vrouw en vijf medeverdachten gearresteerd.

Op aanwijzing van Dutroux worden in een geheime bergplaats in een kelder van zijn huis de 12-jarige Sabine en Laetitia aangetroffen. De meisjes zijn nog in leven, maar blijken maandenlang te zijn opgesloten. Ze zijn sterk vermagerd en seksueel misbruikt. Daarna worden de lichamen van Melissa en Julie gevonden. An Marchal en Eefje Lambrecks verdwijnen spoorloos tijdens een schoolvakantie in augustus 1995. Een maand na hun ontvoering zijn ze dood. In 1996 worden ze opgegraven in de tuin van een huis in Charleroi.

Voortvarend
Aanvankelijk pakt onderzoeksrechter Conorotte de zaak voortvarend aan. Maar hij wordt van de zaak gehaald als hij is gesignaleerd op een benefietavond voor de slachtoffers. Volgens de verdediging van de verdachten is hij daardoor partijdig. Er komt een nieuwe, onervaren, onderzoeksrechter die in de periode die volgt een reeks arrestanten vrij laat. Alleen Dutroux, zijn vrouw Michelle Martin en de verdachte Michel Lelievre zitten nog vast.

Uit een onderzoek, ingesteld door een parlementaire onderzoekscommissie blijkt dat politie en justitie tijdens het onderzoek naar de ontvoeringen slecht hebben gefunctioneerd. Een van de leden van de onderzoekscommissie was de parlementariër Verwilghen. Inmiddels is hij minister van justitie. In Zembla zegt hij: "Heel wat mensen zijn niet gestraft of hebben een symbolische straf gekregen. Sommigen hebben zelfs een bevordering gekregen. Het is allemaal zeer eigenaardig."

En Carine Russo, moeder van de vermoorde Melissa zegt: "Dutroux is de boom die het bos verbergt." Verbazing wekte bijvoorbeeld de vrijlating van de zaken man Nihoul. Toch zijn er veel aanwijzingen dat Nihoul bij de zaak was betrokken. De fractievoorzitter van Agalev (de Vlaamse Groenen) F. Lozie zegt in Zembla: "Nihoul was een man met bijzonder veel relaties in politieke kringen in Brussel. En het is voor veel mensen bijzonder vervelend als al die relaties bekend zouden worden"

Stil
In België is het nu al jaren stil rond de zaak Dutroux. Als Dutroux in het nieuws is dan heeft hij de publiciteit zelf gezocht omdat hij te lijden zou hebben onder het strenge gevangenis regiem. De ouders van de ontvoerde en vermoorde meisjes lijken inmiddels steeds meer alleen te staan in hun strijd. De aandacht van het Belgische volk dat een paar jaar geleden nog massaal meeliep in witte marsen is verstomd.

Volgens justitie zal de zaak Dutroux in de tweede helft van 2002 beginnen. Maar die datum is al verschillende keren gewijzigd. Probleem lijkt dat Dutroux moord en ontvoering ontkent en dat er ondanks het jarenlange onderzoek nauwelijks bewijzen zijn gevonden. Dutroux zit in elk geval nog vijf jaar achter slot en grendel wegens het plegen van geweld tijdens een ontsnappingspoging.