De oorlog in het Witte Huis

In het regeringscentrum van Amerika is jarenlang een machtsstrijd gevoerd over de vraag of Saddam Hoessein wél of niet met een oorlog verjaagd moest worden. Achter de gesloten deuren van het Witte Huis hebben de voorstanders van gewelddadig ingrijpen uiteindelijk gewonnen. Bij het begin van een nieuwe oorlog tegen Irak, brengt Zembla de documentaire 'De oorlog in het Witte Huis' over het verloren gevecht van de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Colin Powell.

Al twintig jaar probeert een groep machtige politici het buitenlands beleid van de Verenigde Staten te hervormen. Ze wil van de VS een supermacht maken die waar ook ter wereld mag ingrijpen. Lang leek het erop dat deze zogeheten neo-conservatieven geen poot aan de grond kregen in Washington. Maar door de aanslagen van 11 september 2001 veranderde alles en was het Witte Huis in één klap rijp voor radicale veranderingen. Maar dat ging niet zonder slag of stoot.

Haviken en duiven
Achter de schermen gaat de strijd tussen twee hoofdpersonen. Enerzijds is er Paul Wolfowitz, tegenwoordig de tweede man van het Pentagon. Hij bedacht de zogeheten Bush Doctrine. Volgens deze theorie zou de VS preventief mogen ingrijpen. Wolfowitz behoort bij een denktank waartoe ook vice-president Dick Cheney behoort. Ze worden ook wel de 'haviken' genoemd.

Anderzijds is er de veel behoudender Colin Powell. Hij behoort tot de 'duiven' van het Witte Huis: een groep mensen die gelooft dat vijandelijke staten het best beteugeld kunnen worden met, bijvoorbeeld, economische sancties en wapeninspecties.

Bureaula
Wolfowitz en Powell stonden eerder tegenover elkaar. Toen de Amerikaanse troepen, onder leiding van Powell, zich in 1991 uit Irak terugtrokken terwijl Saddam Hoessein nog steeds in het zadel zat, was Wolfowitz woedend. Hij schreef toen een geheime nota waarin hij opperde dat Amerika moest ingrijpen voordat er massa-vernietigingswapens konden worden gebruikt. Desnoods moest Amerika zelfstandig ingrijpen, zelfs zonder de steun van de VN-Veiligheidsraad. In 1991 was deze nota zeer omstreden. Nadat hij uitlekte naar de pers, verdween hij in een bureaula. Maar na 11 september 2001 haalde Wolfowitz zijn stuk er weer uit. Hij dacht dat het politieke klimaat er toen wel rijp voor was.

Oorlog in fasen
Zembla laat zien wat zich na 11 september in het 'oorlogskabinet' van Bush afspeelde. Bush moest zijn standpunt bepalen. Zou hij luisteren naar 'vredesduiven' als Powell en generaal Shelton of zou hij zwichten voor de strategie van Wolfowitz en Rumsfeld? In eerste instantie leek hij vooral naar Powell te luisteren. Maar tegenover ingewijden gaf Bush aan dat hij oorlog zou voeren in fasen. Eerst was Afghanistan aan de beurt, maar al snel zou Irak volgen. Net toen Powell de president op het pad van een VN-resolutie leek te krijgen, was het geduld van Bush met de Verenigde Naties op…