Onafhankelijke onderzoeksjournalistiek
De Nederlandse atoombom
•
1495 keer bekeken
• Hoe kon een Pakistaanse geleerde in Nederland atoomgeheimen stelen en een wereldwijde handel in atoombommen opzetten? Voor het eerst onthult een direct betrokkene hoe Abdul Quadeer Khan alle geheime diensten te slim af was en hoe het smokkelnetwerk in ons land in elkaar zat.
De uitzending brengt nieuw licht op een van de grootste blunders van de BVD (nu AIVD) en de betrokkenheid van de Nederlandse bedrijven en personen bij het maken van de islamitische atoombom. Het geheime verhaal van het meest gevreesde atoom-spionagenetwerk uit de geschiedenis.
Kahn verkoopt atoomgeheimen aan Libië, Iran en Noord-Korea. Henk Slebos die zichzelf omschrijft als beste vriend van Khan is al bevriend sinds hun studietijd aan de TU in Delft. Khan werkt bij Urenco, een Brits-Duits Nederlands consortium dat verrijkt uranium produceert door middel van ultracentrifugetechniek, waar hij atoomgeheimen steelt t.b.v. Pakistan. Er zijn stilzwijgende internationale afspraken welke landen wel en welke landen geen atoomwapens mogen hebben.
Khan moest een geheimhoudingsverklaring tekenen over zijn werk bij Urenco, maar een beveiligingsbeambte van Urenco kreeg de orders van bovenaf dat tegen verdachte handelingen en gedragingen van Khan niet moest worden opgetreden.
Slebos benadert zaken partners, onder wie Nico Zondag, om informatie en producten te leveren aan Khan in Pakistan voor de vervaardiging van een atoombom. De melding van dit feit door Zondag aan de Urenco-directie en een medewerker van de BVD in 1977 leidt niet tot actie.
Slebos levert onderdelen aan Khan via vele honderden Europese bedrijven, onder wie FDO. Er is overleg tussen de CIA en BVD en tussen de Amerikaanse regering en de Nederlandse regering over de gevaren van het bemachtigen van Nederlandse atoomgeheimen door Pakistan via atoomwetenschapper Abdul Qadeer Khan en Henk Slebos. Er is frustratie bij de CIA en de Amerikaanse regering over het uitblijven van actie van Nederlandse kant tegen Slebos, maar er is ook desinteresse bij de VS om Khan aan te pakken na de Russische inval in Pakistans buurland Afghanistan.
De uitzending brengt nieuw licht op een van de grootste blunders van de BVD (nu AIVD) en de betrokkenheid van de Nederlandse bedrijven en personen bij het maken van de islamitische atoombom. Het geheime verhaal van het meest gevreesde atoom-spionagenetwerk uit de geschiedenis.
Kahn verkoopt atoomgeheimen aan Libië, Iran en Noord-Korea. Henk Slebos die zichzelf omschrijft als beste vriend van Khan is al bevriend sinds hun studietijd aan de TU in Delft. Khan werkt bij Urenco, een Brits-Duits Nederlands consortium dat verrijkt uranium produceert door middel van ultracentrifugetechniek, waar hij atoomgeheimen steelt t.b.v. Pakistan. Er zijn stilzwijgende internationale afspraken welke landen wel en welke landen geen atoomwapens mogen hebben.
Khan moest een geheimhoudingsverklaring tekenen over zijn werk bij Urenco, maar een beveiligingsbeambte van Urenco kreeg de orders van bovenaf dat tegen verdachte handelingen en gedragingen van Khan niet moest worden opgetreden.
Slebos benadert zaken partners, onder wie Nico Zondag, om informatie en producten te leveren aan Khan in Pakistan voor de vervaardiging van een atoombom. De melding van dit feit door Zondag aan de Urenco-directie en een medewerker van de BVD in 1977 leidt niet tot actie.
Slebos levert onderdelen aan Khan via vele honderden Europese bedrijven, onder wie FDO. Er is overleg tussen de CIA en BVD en tussen de Amerikaanse regering en de Nederlandse regering over de gevaren van het bemachtigen van Nederlandse atoomgeheimen door Pakistan via atoomwetenschapper Abdul Qadeer Khan en Henk Slebos. Er is frustratie bij de CIA en de Amerikaanse regering over het uitblijven van actie van Nederlandse kant tegen Slebos, maar er is ook desinteresse bij de VS om Khan aan te pakken na de Russische inval in Pakistans buurland Afghanistan.
Praat mee
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Schrijf je in voor de Zembla-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze onthullende journalistiek.