Campagne moet depressie bespreekbaar maken

Minister Edith Schippers, psychiater Bram Bakker en artiest Mike Boddé, die zelf een depressie overwon, geven vandaag in Bussum het startsein voor de campagne. De komende maanden zijn tv-spotjes te zien, gericht op jonge vrouwen (18-35 jaar) en jongeren van dertien tot achttien. Ook wordt een website gelanceerd. ' We willen en moeten mensen met een depressie helpen. Maar veel mensen herkennen een depressie niet. Bij zichzelf niet en ook niet bij een ander'', aldus Schippers. ,,Over psychische problemen praten is voor veel mensen ook moeilijk. Terwijl dat cruciaal is. En het is vaak de eerste stap naar hulp .'

Online zelfhulp
Nederland telt 800.000 mensen met een depressie. Eerder dit jaar bleek uit zowel Duits als Nederlands onderzoek dat mensen met milde depressieve klachten baat kunnen hebben bij online-zelfhulp om een zware depressie te voorkomen. De Mental Health Foundation werd begin dit jaar opgericht. De stichting zet zich in voor alle psychische aandoeningen maar richt zich komend jaar vooral op depressies bij jonge vrouwen en jongeren. ' Wij rusten niet voordat het draagvlak voor deze ziekte net zo groot is als dat voor lichamelijke aandoeningen ', aldus de initiatiefnemers.

Toename gebruik antidepressiva
Het aantal mensen met een depressie is de afgelopen 30 jaar min of meer stabiel (Bron: RIVM, 2014), maar uit onderzoek van ZEMBLA , op basis van cijfers van de stichting farmaceutische kengetallen (SFK) blijkt dat het aantal jongeren onder de 21 jaar dat zogeheten SSRI’s gebruikt, de nieuwste generatie antidepressiva, sinds 2007 met 40 % is gestegen. Deskundigen vinden de stijging zorgwekkend omdat al jaren bekend is dat deze medicijnen bij jongeren suïcidaal gedrag kunnen opwekken. Catrien Reichart, kinderpsychiater van het LUMC, denkt dat de toename te maken kan hebben met de wachtlijsten bij de Jeugd-GGZ sinds deze is overgegaan naar de gemeentes en er bezuinigd is.

In ZEMBLA extra zegt psychiater Bram Bakker "De wachtlijsten voor de GGZ zijn lang. De oorzaak daarvan ligt bij de GGZ zelf. Die instellingen hebben een veel te grote overhead. Er heerst nauwelijks een ‘hands on-mentaliteit’.' 'Mensen willen niet meer wachten tot ze eindelijk bij een GGZ-instelling terecht kunnen en laten zich door de huisarts medicijnen voorschrijven. Zonder zelf een kritische vraag te stellen.’