Onafhankelijke onderzoeksjournalistiek
BuZa: Beter communiceren bij vermissingen
17-11-2015
• leestijd 2 minuten
•
Op 18 januari 2015 is Danaë Moons (30) betrokken bij een bootongeluk op de Mahakam rivier, diep in de jungle van Kalimantan (Indonesië). Sindsdien is ze vermist. Haar familie is geschokt en verbijsterd over hoe weinig de Nederlandse instanties voor hen kunnen betekenen. “Ik vind niet dat het zo mag zijn dat je zodra er iets in het buitenland gebeurt, je alleen staat. En dat de overheid z'n handen compleet van je aftrekt”, zegt Medea Moons, de zus van Danaë, in ZEMBLA. Willem van Ee, directeur Consulaire Zaken van Buitenlandse Zaken daarover in ZEMBLA: ”Dat betekent dat we nog beter moeten uitleggen wat we wel en wat we niet kunnen."
BuZa begrijpt de emoties van de achterblijvers maar wil niet ingaan op individuele zaken. “Het is niet zo dat wij helemaal niets doen. Maar ik zie wel dat er een verschil is van wat men van ons verwacht en datgene wat wij kunnen doen”, aldus Van Ee.
Medea Moons kan voor die houding weinig begrip opbrengen: “Ik kan er niet bij dat mensen helemaal niets doen. Geen enkele poging ook om te helpen. Of om bijstand te verlenen. Helemaal niets. Geen interesse, helemaal niets”.
Daarom gaan Medea en haar moeder zelf op onderzoek in de jungle van Indonesië, 10 maanden nadat Danaë vermist is. Op zoek naar antwoorden op zoveel vragen die ze nog steeds hebben en die Nederlandse instanties niet kunnen beantwoorden. Twee vrouwen op expeditie in afgelegen en onherbergzaam gebied aan de andere kant van de wereld.
ZEMBLA doet verslag van deze zoektocht. De vrouwen spreken ooggetuigen, de bestuurder van de boot en de lokale autoriteiten.
Daarom gaan Medea en haar moeder zelf op onderzoek in de jungle van Indonesië, 10 maanden nadat Danaë vermist is. Op zoek naar antwoorden op zoveel vragen die ze nog steeds hebben en die Nederlandse instanties niet kunnen beantwoorden. Twee vrouwen op expeditie in afgelegen en onherbergzaam gebied aan de andere kant van de wereld.
ZEMBLA doet verslag van deze zoektocht. De vrouwen spreken ooggetuigen, de bestuurder van de boot en de lokale autoriteiten.
Henk Langerak van de Vereniging van Achterblijvers na Vermissing (VAV) vindt ook dat de overheid onvoldoende ondersteuning biedt bij vermissingszaken.
"Wij snappen als vereniging ook heel goed dat Nederland niet een half leger kan sturen om een vermiste te zoeken. Maar je kunt wel de achterblijvers ondersteunen met de middelen die je hebt."
"Wij snappen als vereniging ook heel goed dat Nederland niet een half leger kan sturen om een vermiste te zoeken. Maar je kunt wel de achterblijvers ondersteunen met de middelen die je hebt."
Ondanks dat de familie Moons de belastingdienst, de verzekeraars en andere instanties op de hoogte stelt van de situatie omtrent Danaë, komen ze toch in een bureaucratische nachtmerrie terecht. De belastingdienst bijvoorbeeld, stuurde onlangs een dwangbevel omdat Danaë haar BTW-aangifte niet op tijd heeft gedaan.
Jaarlijks raken duizenden Nederlanders vermist, waarvan zo'n 800 langer dan drie weken. In 10 tot 15 gevallen duurt de vermissing langer dan een jaar. Naast verdriet krijgen de achterblijvers, net als de familie Moons, met veel bureaucratische rompslomp te maken waardoor ze in grote financiële problemen komen. In de ZEMBLA uitzending STATUS: VERMIST komen daarover meerdere families aan het woord.
ZEMBLA: ‘Status: vermist’ woensdag 18 november om 20:25 uur bij de VARA op NPO 2.
Meer over:
status-vermistPraat mee
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Schrijf je in voor de Zembla-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze onthullende journalistiek.