Artsen durven euthanasie bij dementie met wilsverklaring nog steeds niet aan

Het lukt vergevorderde dementiepatiënten nog altijd nauwelijks om euthanasie te krijgen op basis van een eerder afgelegde wilsverklaring. Eind 2015 stelden de ministers van VWS en Veiligheid en Justitie nog eens expliciet dat dit mogelijk is. Sindsdien is hun aantal vrijwel nihil gebleven. "Er is geen sprake van groei", zegt Jacob Kohnstamm, voorzitter van de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) tegen  de Volkskrant.  Tot nu toe zijn er maar drie gevallen bekend. 

Voor veel artsen is het onduidelijk wat wel en niet mag. In 2012 introduceerde artsenorganisatie KNMG een nadere uitleg die strenger is dan de wettelijke voorschriften. Ze schreven dat verbale of non-verbale communicatie met de patiënt onontbeerlijk was voor euthanasie. Eind 2015 besloten de ministers om meer helderheid te verschaffen door te stellen dat euthanasie is toegestaan op basis van een wilsverklaring en als er sprake is van ondraaglijk lijden. 

Kohnstamm: "het uitzichtloos en ondraaglijk lijden bij deze patiënten vaak niet vast is te stellen." De directeur van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde noemt het teleurstellend dat het voor mensen die met hun volle verstand een wilsverklaring hebben getekend moeilijk blijkt om euthanasie te plegen.

Volgens Kohnstamm van de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie is het aantal euthanasiegevallen bij beginnend dementerenden in 2016 wél licht toegenomen. Dit zijn patiënten die nog wilsbekwaam zijn. 'Het valt op', zegt hij, 'dat dit vaak patiënten zijn die in hun nabije omgeving dierbaren hebben zien wegkwijnen aan dementie. Zij besluiten op grond van die ervaring dat zelf niet mee te willen maken. Ik schat in dat dit bij bijna de helft van deze patiënten een bepalende rol speelt.' 

In de uitzending van ZEMBLA - ' Als ik dement ben wil ik dood ' is te zien dat het verschil van interpretatie van de wet in de praktijk bij patiënten en familie tot schrijnende situaties leidt. Zoals het verhaal van de 86-jarige mevrouw Van der Kolk die na een vergeefs beroep op artsen zelf een einde aan haar leven maakte. 

Bron: De Volkskrant