Advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu.
Baronie van Breda ligt op de 'Naad van Brabant' | TV | Vroege Vogels
27-08-2021
De Baronie van Breda is een verzameling natuurgebieden rondom de stad Breda. Het dankt de naam aan de landgoederen en bossen die Baronnen van Breda aan lieten leggen, vooral om te jagen.
>>> All included..??...
>>> Tja....waarom niet..??...het blijkbare probleem ligt vermoedelijk bij de persoonlijke individuele karaktertrekken en de daaruit komend instelling tot elkaar en andere volkeren, wonen in aparte enclaves is een slecht startpunt om elkaar leren te begrijpen en geduld met elkaar te hebben..
>>> Eeen zelfverzekerde, sterk in zich zelf vertrouwende persoon laat zich niet negatief beïnvloeden, eerder positief door anderen of anders gezindten, ras, kleur, geloof of sexe..
>>> M.i. o.a. door de opvoeding en omgeving geïnspireerde leerschool is vooreerst geleerd te hebben, respect, belangstelling en interesse in de ander te tonen, een cruciale eerste vereiste, daarna het vermogen en inzicht, hetgeen men van een ander kan opsteken/leren..dus interesse en open evenwichtig nieuwsgierige tonen...Tip voor vacantie gangers....leer wat van de taal en het land en je het direct leuke contacten...dus gepaste interesse en belangstelling tonen...
Beste Erwin,
[Het zou me namelijk niet verbazen als moslims gewoon liever met moslims omgaan en blanken liever met blanken. Dit hoeft geen probleem te zijn, mits beide groepen er gelukkiger van worden.]
In twee aparte enclaves mag men het verwachten, niet binnen een en hetzelfde stad of wijk.
Als mensen de samenleving met elkaar delen dient door elkaar leven de norm worden, zonder dat de kleur of afkomst er een rol speelt. Als men in het terugtrekken in eigen enclave het geluk begint te zoeken, dan is er al veel mis.
Het probleem bij kritiek op islam is dat men ervan uit gaat een religie te bekritiseren. Rechts/nationaalpopulisten gaan nog een stap verder en zien de islam als een ideologie. Natuurlijk men mag en kan een religie of een ideologie bekritiseren. Maar islam is veel meer dan een geloof of ideologie voor moslims. Terecht of niet, islam vormt de identiteit bij overgroot deel van moslims.
De kritiek op christendom gebeurde in een context waarin de christenen de religie als (hoofd) identiteit achter zich hadden gelaten. Dat is niet het geval bij moslims, ook (nog) niet in Nederland. Het bekritiseren van islam op een maatschappelijk en politieke platform, betekent een frontale aanval op de identiteit van een feitelijke (moslim) minderheid. Dat is direct te vergelijken met de situatie van joden onder de nazi’s.
Bij het ontbreken van een feitelijke individuele benadering van moslims door de meerderheid (zoals bij autochtone blanken het geval is), bestaat er geen kans voor de moslims om hun identiteit als groep loslaten (onbelangrijk achten) en de groepsverwantschap overstijgen. Tot dan is elke kritiek op islam buiten religieuze context, dus op politiek en maatschappelijk platforms een fascistische of op zijn minst een racistische benadering. Daar behoort ook het wens van binnenhuis houden van islam bij. Men kan niet eigen identiteit thuis laten als die de openbaar betreedt.
Natuurlijk deze betekent niet dat men mag geen kritiek op islam leveren waar islam zelf de politiek en maatschappelijke platform kiest als haar domein, zoals in het geval van IS, SA, Iran, AKP in Turkije etc. Maar daarin is een duidelijke scheiding noodzakelijk voor islam als een godsdienst en islam als een ideologie voor sociaalpolitieke handelingen. Kan men die onderscheid niet maken, dan is eigen probleem (racisme of fascisme) nog groter dan het probleem van islam!
Tja, ik kan me voorstellen dat een lid van de intellectuele elite zich niet graag zou mengen met het gewone domme volk. En wat daar nou mis aan moet zijn?
Of dat een moslim zich niet graag mengt in een gezelschap van louter niet-moslims. Of dat die vindt, dat zijn kinderen zich maar niet moeten mengen - laat staan relaties aanknopen - met niet-moslims. En dat moslims daarom graag hun eigen scholen hebben, hun eigen moskeeën, voetbalclubs, winkels, bedrijven, enz. En wat daar nou mis aan moet zijn?
Of dat een niet-moslim zich niet graag verkeert onder moslims, met hun achterlijke cultuur. Zo iemand kan je ook beter niet in dienst nemen want dat is vragen om problemen; zie de tweede alinea. En wat daar nou mis aan moet zijn?
Maar dat de overheid de meestal lagere sociale klasse de afgelopen decennia VERPLICHT heeft opgezadeld met grote groepen niet-Westerse allochtonen mag dan ook de oorzaak zijn van de huidige aversie tegen de komst van nog meer economische vluchtelingen. Ze willen ervoor kiezen om niet dagelijks met hen geconfronteerd te worden, net zoals ook de elitaire elite dat niet wil en alleen met soortgenoten omgang zoekt. Het is zo simpel en wordt door een ieder onderbouwd in de reacties op dit artikel.
‘De complexiteit van diversiteit’ zit in zijn eenvoud, het erkennen van het ontbreken van een aller-verbindende factor. Maar dat is tegelijk zelf het meeste sterke, toegankelijke, toch makkelijk vatbare bindingsmiddel, letterlijk voor iedereen.
Toch als we beginnen aan diversiteit enige karakter toekennen, ontvluchten we de vrijheid van diversiteit en vallen we terug op kuddekarakter.
De enige karakter in diversiteit die minder vragen oproept is de individuele verscheidenheid!! Maar dat past ook het beste aan ‘ik’ verhaal van individu. Bij andere karakters van diversiteit is dat niet het geval. Etnische diversiteit, seksuele diversiteit, klassen diversiteit, religieuze diversiteit, leeftijdsdiversiteit, politieke diversiteit enz. bij allemaal vallen vaak mensen in een kuddekarakter van ‘wij’ tegen ‘zij’, Het kunst is dat men kan kiezen welke moet haar identiteit vormen: diversiteit of de kuddekarakter!
Met de kudde bereikt men andere belangen dan met een algemene verbindende identiteit.
Men moet zelf uitmaken of bij een kudde behoort of persoonlijke eigenheid behoudt! Maar dat we allemaal gelijkgestemde autonome ‘ik’ eilanden in een zee van soortgenoten zijn, staat eeuwig vast.