Zeldzame ringsnaveleend in Groningse vijver

De ringsnaveleend komt vooral voor in het noorden van Amerika en Canada. Jaarlijks wordt de eend gezien in Groot-Brittanië en Ierland. Heel af en toe komt de ringsnaveleend als dwaalgast naar Nederland. Afgelopen weekend is een mannelijke ringsnaveleend neergestreken in een vijver in het Groningse Appingedam.

Het is lastig om de ringsnaveleend (Aythya collaris) te onderscheiden van andere duikeenden. Vooral de volwassen mannetjes van kuifeenden en toppers lijken erg op de mannelijke ringsnaveleend. De mannetjes hebben allen een zwart verenkleed met witte flanken. De ringsnaveleend is te herkennen aan de twee witte banden om de snavel, zowel aan de snavelbasis als meteen achter het zwarte uiteinde van de snavel. Ook mist hij de kuif van de kuifeend. De staart van de ringsnaveleend is opvallender en wordt vaak omhooggehouden. De flank is vooraan helder wit, en meer naar achter grijzig. 

Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben een hoekig achterhoofd.  Het ringsnaveleend vrouwtje lijkt in voorkomen meer op het vrouwtje van de tafeleend dan van de kuifeend. Ze heeft net als de tafeleend een lichte keel, een vage lichte vlek aan de snavelbasis en een lichte oogring. Het vrouwtje van de ringsnaveleend heeft maar een lichtgekleurde ring om haar snavel, alleen op het einde van de snavel. Deze is niet zo duidelijk te zien als bij het mannetje.

  Mannelijke ringsnaveleend in het midden, samen met twee mannelijke kuifeenden. Fotograaf: Rob Belterman

Normaal broeden vogels in het wild alleen met soortgenoten. Hybriden komen af en toe voor in gebieden waar een van beide soorten zeldzamer is dan de andere. Een vogel in het broedseizoen kan dan geen partner van de eigen soort vinden en kiest vervolgens voor een partner van een vergelijkende soort.

Binnen het genus Aythya, waar de kuifeend, ringsnaveleend, topper en tafeleend onder vallen, komen relatief vaak hybriden voor. De redenen hiervoor zijn niet duidelijk. De hybriden zijn soms lastig te onderscheiden van de "volbloed-eenden". De mannelijke hybride van de kuifeend en de ringsnaveleend lijkt sterk op een mannelijke ringsnaveleend. De hybride heeft meestal een korte kuif in plaats van een spitse achterkruin. De witte band aan de snavelbasis mist meestal.

Als de ringsnaveleend in Groningen blijft tot het broedseizoen, dan zijn er heel misschien in juni kleine hybrides in Nederland te vinden.