Zeekweek zorgt mee voor droge voeten

De zeespiegel stijgt en onze dijken verouderen. Op veel plekken moet er daarom de komende jaren hard gewerkt worden aan kustbescherming. Deltares en het Wetterskip hebben samen onderzocht hoe de natuur ons daar een handje bij kan helpen. Hoe kunnen kwelders en hun begroeiing de harde golven tegenhouden?  

Van nature lagen kwelders langs de hele Waddenkust en in de Zeeuwse Delta, maar door al het bedijken en inpolderen zijn die op veel plekken verdwenen. Hier, langs de Friese kust, zijn door mensenhanden en landaanwinning wel weer kwelders ontstaan.  

Dat die hogere, begroeide kwelders langs de kust golven afremmen, is wel bekend. Toch wilde Deltares exact berekenen hoe dat werkt. Op deze kwelders groeit met name zeekweek, een stevig soort gras.  

Vorig najaar zijn bij de Peazemerlannen hele plaggen zeekweek met aarde en al uit de grond gehaald en naar Delft gebracht. In de Deltagoot zijn bij een onderzoeksopstelling golven over de kwelderblokken losgelaten. Zo konden ze berekenen wat het effect was van de golfslag op de kwelder. De blokken bleken erosiebestendig, dus ondanks de golven ging het vegetatiepakket en de grond nauwelijks kapot. Verder bleek de zeekweek een golfdempende werking te hebben. De vegetatie remt de golven dus af.  

Door de kwelder en zeekweek een rol te geven in hoogwaterbescherming, is dijkverhoging op sommige plekken minder hard nodig. Dat is ook nog eens goedkoper en duurzamer. Ook krijg je meer natuur en een geheel waterkerend landschap. 

Bewoner Anne-Goaitske Breteler woont in Moddergat in een oud historisch vissershuisje. Ze is antropoloog en publiekshistorica en dook in de geschiedenis van haar dorp. De zee speelt hier niet alleen nu een rol, maar heeft altijd al invloed gehad op het dorp. Zo vond in 1883 de grote vissersramp van Moddergat plaats, waarbij 83 mensen omkwamen op zee. In haar boek ‘De laatste dagen van de dorpsgek’ beschrijft ze hoe de gemeenschap daar destijds mee omging.