Wulp heeft het zwaar in 'Het Jaar van...'

In 1982 telde Gerrit Gerritsen voor het eerste de wulpen in het Staphorsterveld, in Overijssel. Meer dan 400 paren telde hij toen. "Als ik vogels moest ringen, hingen er soms wel veertig alarmerende wulpen boven mijn hoofd", herinnert Gerritsen zich. Sindsdien is het aantal wulpen gestaag afgenomen. Inmiddels is het aantal wulpenparen van 1982 (439) al teruggelopen tot 200. Ondanks deze gestage afname herbergt Overijssel nog steeds bijna een derde van alle broedende wulpen in ons land. Dat is mede te danken aan de vrijwilligers die nesten beschermen en schrikdraad plaatsen tegen vossen en andere rovers."

Er zijn verschillende redenen waarom het slecht gaat met de wulp, denkt Gerritsen. "Allereerst is het een weidevogel geworden, sinds veel heideterreinen zijn ontgonnen. Daarmee lijdt de wulp onder de problemen die alle weidevogels treffen, zoals gebrek aan insecten voor de kuikens. Maar omdat de wulp een relatief grote vogel is, en dus langer broedt en ook meer tijd nodig heeft om de kuikens 'vliegvlug' te krijgen, is de wulp ook veel kwetsbaarder voor verschillende bedreigingen, zoals eierrovende vossen en marters, of maaiende boeren." 

Gerritsen doet sinds 1986 ook kleurringonderzoek aan de wulpen. Daarmee zijn de dieren individueel herkenbaar wanneer ze bijvoorbeeld in Engeland overwinteren en kan Gerritsen precies bijhouden hoe het 'zijn' vogels vergaat. "Het eerste van in totaal drie puberjaren blijken het zwaarst", weet Gerritsen nu. "Ze zijn in de kuikenfase gevoelig voor predatie door verschillende rovers. Daar wordt nu op bescheiden schaal wat aan gedaan door middel van schrikdraad rond percelen of rond nesten. Een dramatischer probleem vind ik de jacht in Frankrijk. Daar wordt ieder jaar nog steeds doodleuk op de wulpen geschoten die we hier met veel geld en moeite proberen te beschermen. Zeker in de eerste jaren, als de wulpen nog niet zulke behendige vliegers zijn, zijn ze gevoeliger voor jacht." 

foto: Gerrit Gerritsen in 'wulpenbolwerk' het Staphorsterveld. 

(in de foto boven dit artikel is voor het scherpe oog overigens ook een kuiken te zien!)