Wateroverlast stop je van boven

De Maas is een regenrivier en daardoor gevoelig voor overstroming bij piekbuien en klimaatverandering. Door de Maas anders in te richten, zoals bij Maaspark Ooijen-Wanssum, is er meer ruimte voor het water. Maar ook hogerop kunnen we genoeg doen om wateroverlast en overstromingen tegen te gaan.

Ellen Weerman is lector Klimaatrobuuste landschappen bij HAS Hogeschool en het NIOO-KNAW. Zij kijkt wat ervoor nodig is om het landschap zo in te richten dat we minder last hebben van te veel en te weinig water.

Door klimaatverandering krijgen we te maken met steeds meer weersextremen. Zo valt regen op andere momenten en vaker in piekbuien. Wanneer er lang geen regen valt, neemt de bodem minder goed water op. Juist dan ontstaat er wateroverlast, zoals we zagen tijdens de overstromingen in Limburg in 2021.

Maaspark Ooijen-Wanssum is zo ingericht dat bij wateroverlast steden en dorpen langs de Maas niet overstromen. Het ligt onderaan in een rivierdal, waarin tientallen beken uitmonden. Als we hogerop ons landschap beter inrichten, ontstaat er onderaan minder overlast.

“Je moet een soort van spons in het landschap maken zodat het het water kan absorberen”, licht Weerman toe. Slingerende beken, moerassen of broekbossen houden het water in het landschap vast. Het water stroomt dan minder snel naar beneden. Maar op veel plekken hebben we die slingerende beken en natte bossen weggehaald om er landbouwgrond van te maken. “Die dachten we toen niet nodig te hebben, maar daar komen we nu op terug.”

Toch kunnen ook landbouwgronden een rol spelen bij het beter vasthouden van water. Wanneer het bodemleven gezond is, houdt de bodem meer water vast. Ook zouden we op sommige plekken over kunnen stappen op andere gewassen op een natte bodem, zoals lisdodde.

Kijk zondag 10 november 2024 om 19.25 uur naar de uitzending over Maaspark Ooijen Wanssum op NPO 2!