Het Waterloopbos en aanliggende Voorsterbos zijn een vreemd stukje natuur in Nederland. In 1944 zijn de stukken bos aangeplant in de Flevopolder omdat dit gebied te nat was voor de landbouw. Tussen 1954 en 1996 was hier het Waterloopkundig Laboratorium ‘de Voorst’ gevestigd. Nu is het oude laboratorium overgenomen door de natuur.
Schaalmodellen in het bos
In het laboratorium werden honderden verschillende schaalmodellen getest van waterwerken wereldwijd, van de Oosterschelde-kering in Zeeland tot de haven van Bangkok. Er werd gekeken naar “het gedrag van het water”: hoe reageert het water op het plaatsen van onder andere bepaalde dammen en bouwwerken.
Al snel bleek dat de wind toch te veel invloed had op de modellen, en werden er hallen gebouwd waarin de modellen werden geplaatst. Ook werd er steeds meer gebruik gemaakt van wiskundige modellen en computermodellen, gebaseerd op de gegevens van eerdere waterbouwkundige experimenten. Daardoor werd het bouwen van steeds nieuwe modellen overbodig. In 1996 heeft het Waterloopkundig Laboratorium het terrein verlaten. Na wat gesteggel in de gemeente is het gebied dankzij een burgerprotest in handen gekomen van
Natuurmonumenten
in 2002.
Overgenomen door de natuur
Nu zijn de werken in het Waterloopbos behoorlijk overwoekerd door de natuur, wat ze wel een bijzondere uitstraling geeft. Het waterschap zorgt ervoor dat er voldoende water in het gebied loopt. Door het vele stromende water is het een paradijs voor beekdieren zoals de ijsvogel, libellen en allerlei waterdiertjes.
Vroege Vogels in het Waterloopbos, vrijdag om 19.35 uur op NPO 2