Vliegende vleermuis verbreekt snelheidsrecord vogels

Door deskundigen werd altijd gedacht dat vogels sneller kunnen vliegen dan vleermuizen. Onderzoeker Gary McCracken van de Tennessee Universiteit in Knoxville claimt nu dat vleermuizen het snelheidsrecord van vogels hebben verbroken. Uit het  onderzoek, gepubliceerd in Royal Society Open Science , blijkt dat de guanovleermuis ( Tadarida brasiliensis ) die leeft in Zuid en Noord Amerika tijdens het vliegen een snelheid van wel 160 km per uur haalt. Met deze snelheid stoot de vleermuis de gierzwaluw van de troon, zijn snelheidsrecord staat op 112 km/uur.

De recordsnelheden van de guanovleermuis zijn verrassend, al stonden ze wel bekend als snelle vliegers, zegt Gary McCracken. Het team bepaalde de afgelegde afstand van zeven guanovleermuizen uit de Frio Bat Cave in Texas, met behulp van vliegtuig volg apparatuur. Alle vleermuizen haalde een snelheid van 100 km/uur en één haalde de recordsnelheid. De hoge snelheden werden voor maar een korte periode aangehouden.

Expert Graham Taylor van de Universitiet van Oxford meent dat de resultaten voorzichtig moeten worden geïnterpreteerd, aangezien het bepalen van de snelheid van een vliegend voorwerp grote fouten met zich mee kan brengen. Ook kan de aanwezigheid van rugwind een verklaring vormen voor het behaalde record volgens sommige experts. Als reactie zegt McCracken dat het onmogelijk is om de wind precies te bepalen, maar dat de gegevens suggereren dat het windstil was op de avond van de metingen en de wind dus niet de metingen kan hebben beïnvloed.

Waarom de insecteneters zo rap vliegen is nog onduidelijk. Er moet wel een goede reden voor zijn zeggen de wetenschappers aangezien vliegen de meeste energie verbruikende vorm van dierlijke voortbeweging is. Van het zoogdier is bekend dat ze lange afstanden afleggen zowel op hun migratie en ook tijdens het nachtelijk foerageren. Tevens zijn ze goed uitgerust voor lang en snel vliegen zo bezitten ze lange, smalle en hoekige vleugels. Deze zijn bespannen met een huid vol met spieren waardoor ze gemakkelijk de stijfheid van hun vleugels kunnen aanpassen en zo optimaal in kunnen spelen op specifieke omstandigheden tijdens het vliegen. Doordat de vleermuizen vooral in de nacht actief zijn is er verder nog maar weinig bekend en kan er nog veel worden geleerd over deze nachtelijke snelheidsduivels, aldus de wetenschappers.

Bron: New Scientist &  Royal Society Open Science