Roeken, rivier met rechten en alle overige onderwerpen

'Roekenloos' Assen blijkt utopie, rivier krijgt rechten in Nieuw-Zeeland en alle overige onderwerpen uit de uitzending van 19 mei 2024.

Beluister de onderwerpen terug op de volgende startpunten:
00:32:55 - Vuurwantsen
01:11:25 - Elk Uur Natuur in het Naardermeer - deel 1
01:43:55 - Rechten voor de rivier
02:08:35 - Elk Uur Natuur in het Naardermeer - deel 2
02:17:45 - Zwarte Sachembij

Ze zitten er echt mee in hun maag, bij de gemeente Assen. De enkele honderden roeken die in kolonies in de Drentse hoofdstad nestelen en broeden, zorgen voor vooral veel geluidsoverlast voor omwonenden. Na klachten zijn de roeken uit één van de stadswijken verdreven, waarna de hoop was dat ze zich op een speciaal ingerichte locatie zouden gaan vestigen, waar ze niemand tot last zouden zijn. Maar de natuur laat zich niet zo makkelijk regisseren. Inmiddels heeft dit experiment geleid tot een averechts effect: de roeken hebben zich nu in andere wijken van Assen gevestigd. Vogelaars vinden dat we blij moeten zijn dat het met tenminste één vogelsoort van het boerenland (die toevallig in de stad broedt) goed gaat.

Vroege Vogels TV gaat in de uitzending over de stad Zutphen op zoek naar de roek. Kijk het filmpje hier terug:

We horen er steeds vaker over: natuurgebieden of dieren die rechten krijgen, of zouden moeten krijgen. Nieuw-Zeeland is het eerste land ter wereld waar een rivier nu dezelfde rechten heeft als de mens. Dit is het resultaat van een ruim 150 jaar lange juridische strijd van de inheemse Māori bevolking. Corinne van Egeraat en haar partner Petr Lom hebben een bijzondere documentaire gemaakt over het belang van deze Whanganui River. ‘I am the River, the river is me’ is vanaf deze week te zien in de bioscoop.

De zwarte sachembij graaft graag z’n nest in steile wandjes. (voor de leek: wat zijn ‘steile wandjes’? Ander woord? Of zandwandjes, oid?) Vooral in Zuid-Limburg, maar ook heel verrassend in een zandgroeve bij Veenendaal. Bestuiverdeskundige John Smit onderzoekt deze geïsoleerde populatie en ziet dat er wat moet gebeuren als we ook in de toekomst van deze Veenendaalse sachembijen willen genieten.