Reekalfjes redden

Doodstil liggen ze tussen het hoge gras te wachten op hun moeder die ze melk komt geven. Pasgeboren reekalfjes worden door boeren die hun velden gaan maaien lang niet altijd opgemerkt. Daarom heeft het Landschap Utrecht een reddingsteam in het leven geroepen.

Jaarlijks lopen ze in linie door de velden waar het gras hoog staat en speuren naar pasgeboren reekalfjes. De moeder, de reegeit, laat haar kalfje ‘veilig’ achter in het gras en gaat zelf op eten uit of ligt overdag te herkauwen in het bos.

Enkele keren per dag zoekt de moeder haar jong op en geeft haar melk. Na vier tot zes weken is het reekalfje sterk genoeg om op eigen kracht te vluchten als ze onheil hoort aankomen.

De boer die gaat maaien doet dat het beste van binnen naar buiten, zodat het kalfje nooit ingesloten kan raken om alsnog in de maaier te komen.

Als je zelf een reekalfje tegenkomt in het bos of veld, laat ze dan vooral met rust. Een reeënkalfje dat eenmaal door mensenhanden is aangeraakt, kan nooit meer terug naar de moeder. Het dier moet dan noodgedwongen naar een speciale reeënopvang. Bekijk het fragment over de reeënopvang.