Hij doet sterk denken aan een zebra met zijn strepen. Echter de strepen lopen niet over zijn hele lichaam maar slechts van zijn hoofd tot halverwege zijn romp. Ook zijn benen en buik zijn ongestreept. De quagga lijkt zo op andere dieren dat de wetenschappers in de zeventiende, achttiende en negentiende eeuw voortdurend aan het bakkeleien waren over de oorsprong van deze uit Zuid-Afrika afkomstige viervoeter.
Het verhaal van de quagga is eigenlijk buitengewoon treurig. De een na de ander werd afgeschoten door de boeren en de jagers in Zuid-Afrika, die ze afschoten voor hun huid en vlees. De laatste merrie, stierf in 1883 in Artis, maar het duurde nog twintig jaar voordat iemand doorhad dat de soort nergens meer ter wereld voorkwam. Wat het exact voor een dier was, daar werd zelfs tot in de 20ste eeuw nog uitvoerig over gedebatteerd.
Pas in 2004 kreeg de quagga zijn huidige classificatie en een wetenschappelijke naam:
Equus quagga quagga
. Reinier Spreen schreef een boek over dit fascinerende dier “Monument voor een quagga, schlemiel van de uitgestorven dieren”.
Lees ook onze weetjes over recent uitgestorven dieren: