Productiebossen staan vol met naaldbomen

De Hondsrug is een stelsel van rechte heuvels en dalen dwars door Drenthe. De zandruggen kreeg hun vorm in de ijstijden, qua natuur zie je vooral de invloed van de mens. Een groot deel van de Hondsrug staat vol met grote naaldbossen, aangeplant voor de productie. In de honderd jaar bosbouw op de Hondsrug is er veel veranderd.

Na de ijstijd was de Hondsrug bedekt met oerbossen en veenmoerassen, maar zodra de mens kwam begon de eeuwenlange ontginning. Bomen werden gekapt, veen ontwaterd. Er kwamen akkers en heidevelden waar boeren hun schapen hielden. In de 18e en 19e eeuw bereikte dit een hoogtepunt.

Door overbegrazing en plaggenwinning werden heidevelden stuifzanden. Dat zand dreigde de akkers en zelfs dorpen onder te stuiven. In de loop van de 19e eeuw planten ze daarom bomen aan om het stuifzand te bedwingen.

Staatsbosbeheer werd in 1899 opgericht op de woeste zandgronden te beplanten met bomen. Rond 1920 was Drenthe aan de beurt. Houtvester Johannes Jansen zorgde ervoor dat er een gemengd bos met grove dennen, eikenbomen en andere soorten op de Heuvelrug kwam.

Na de Tweede Wereldoorlog werd arbeid duurder en nam de mechanisatie in bosbouw toe, met als gevolg een eentoniger naaldhout bos. Twee woeste stormen in 1972 en 1973 toonden aan dat deze monocultuur niet ideaal was. Naar schatting 4,5 miljoen bomen rukken de windvlagen uit de grond. Hele percelen gaan plat, sommigen liggen er nog altijd zo bij.

De stormen bewezen dat de eentonige bossen kwetsbaar waren. Er kwam een trage omslag in bosbouw, iets waar ze vandaag nog steeds mee bezig zijn. Met hedendaagse uitdagingen als stuikstof en verdroging zijn we anders naar bosbouw gaan kijken. Daarom laten ze nu het bos vernatten én planten ze veel meer gemengd loofhout aan.

Kijk zaterdag 17 juni 2023 naar de uitzending over de Hondsrug om 19.15 uur op NPO 2!