Parende vuurwantsen zitten aan elkaar vast | Zelf Geschoten

De paring van vuurwantsen duurt lang, heeel lang. Tot wel zeven dagen! En al die tijd zitten ze aan elkaar vast. Allemaal om ervoor te zorgen dat het vrouwtje niet met een ander paart… Gefilmd door Josefien Spoelder.

Rond maart komt de vuurwants uit zijn winterschuilplaats, onder bladeren of stenen. Het is tijd voor de paring! De paringstijd kan heel lang duren, van twaalf uur tot wel zeven dagen. In de paringstijd is er flinke competitie tussen de mannetjeswantsen. Door zo lang te paren voorkomt het mannetje dat het vrouwtje met meerdere mannetjes paart. 

In de zomer graaft het vrouwtje kleine holletjes. Daar komen de eitjes in, wel honderd. Na een tijdje komen de eitjes uit: vleugelloze nimfen komen tevoorschijn. Nimfen zijn dieren een onvolledige gedaanteverwisseling hebben. In plaats van volwassen te worden in één stap, zoals rupsen ontpoppen tot vlinder, gebeurt dat in meerdere stappen. De wants komt uit het ei als heel klein ‘volwassen’ exemplaar en groeit dan in vijf stadia uit tot volwassen wants. Hierbij vervelt hij meerdere malen. 

Een vuurwants heeft een bijzonder gekleurd schild, dat bestaat uit verharde voorvleugels die de kwetsbare achtervleugels beschermen. De wants kan echter niet vliegen.

De mond van de wants is best bijzonder. In plaats van bijtende monddelen heeft de wants zuigende monddelen. De bedwants is er berucht om, maar gelukkig gebruikt de vuurwants zijn mond niet om schade aan te richten. De vuurwants zuigt ermee de sappen uit afgevallen bladeren, zaden of wonden aan een boomstam. Soms zuigen ze ook dode insecten leeg of gaan ze zelfs op jacht. 

Bron: Animals Today