Ouderzorg van vlinders

Hoe weet een vlinder die alleen van nectar houdt wat z’n nakomelingen, de rupsen, lekker vinden? Hoe weet bijvoorbeeld de atalanta dat z’n rupsen dol zijn op brandnetel? Dat komt omdat planten vluchtige stoffen afgeven die een vlinder kan ruiken. Ruiken gaat bij vlinders niet via de neus want die hebben ze niet. Ze kunnen ruiken met hun voelsprieten, maar ook via ruwe haartjes die aan de poten zitten.

Als een vlinder op zoek gaat naar de allerbeste plek voor z’n nakomelingen dan zullen de poten altijd het eerste contact maken met de plant. De ruwe haren op de poten prikken door het blad en de sappen die worden uitgescheiden geven aan wat de voedingsconditie is van de plant. Als de vlinder tevreden is over de kwaliteit dan worden de eitjes afgezet.

Voor het zover is moeten de vlinders eerst op zoek naar de planten. De vlinders van de vossenfamilie zijn voor hun nageslacht afhankelijk van brandnetels. De atalanta, de gehakkelde aurelia en het landkaartje leggen hun eieren in de brandnetels die in de bosrand staan Deze drie soorten nemen ook genoegen met tuinbrandnetels.  De kleine vos zoekt  naar brandnetels langs een akker of wegberm, de dagpauwoog geeft de voorkeur aan brandnetels die langs een slootrand staan of op een drassige plek. Voor deze laatste twee soorten hoef je in je tuin geen brandnetelkraamkamer in te richten.

Hoe kiest een vlinder de juiste plek om z'n eieren af te zetten als er een heel veld vol staat met brandnetels? Niet, want hier is kiezen onmogelijk. Ze raken er letterlijk van uit het veld geslagen en gaan op zoek naar een betere plek.

Tekst: Carla van Lingen.
Bron: Geen tuin zonder vlinders, Rosita Moenen. Uitgeverij Schuyt en Co.
Foto’s : atalanta, gehakkelde aurelia en kleine vos: Kars Veling, Vlinderstichting

Lees de tip: l ang leve de vos