Op zoek naar de ‘mibo’

Op de landgoederen in Oost-Twente is veel bos bewaard gebleven. De eiken mogen hier oud worden, en dat is belangrijk voor de spechten. Vooral de middelste bonte specht profiteert hiervan. De voorheen zeldzame specht is nu een vaste bewoner geworden van de landgoederen. En dus mogen steeds meer mensen ‘mibo’ zeggen, de koosnaam die je eigenlijk pas mag gebruiken als je de middelste bonte specht hebt gezien.

De middelste bonte specht is aan een opmars in Nederland bezig. De middelste bonte is net wat kleiner dan de grote bonte, en heeft een zalmroze in plaats van een rode broek. De middelste bonte specht blijft het hele jaar in zijn broedgebied. De jonge spechten groeien op bij de ouders en zwerven dan uit, op zoek naar hun eigen territorium.

Een van de eerste plekken waar de middelste bonte specht opdook, was landgoed Singraven. Vogelkenner Harm Meek zoekt al sinds 1993 naar de middelste bonte specht op het landgoed, om in 2003/2004 de eerste middelste bonte specht te horen. Afgelopen jaren heeft de populatie spechten zich flink uitgebreid: op dit moment zitten er zo’n dertig paartjes op het terrein.

Al in 1381 werd op de plek van het huidige landgoed de boerenhofstede ‘Hof van Singraven’ gesticht. Over de eeuwen verwisselde het landgoed een aantal keer van eigenaar. Uiteindelijk is Singraven overgedragen aan een kleine stichting. Op het landgoed staat een watermolen die onder andere de beroemde 17e eeuwse schilders Jacob Ruysdael en Meindert Hobbema inspireerde. Het schilderij van Hobbema hangt nu in het Louvre in Parijs.