Bomen in de stad zijn eigenlijk altijd aangeplant. Ze maken deel uit van een strak ingerichte omgeving, waar weinig plaats is voor spontane groei en bloei. Zaailingen trekken zich niets aan van deze regels. Volgens eigen plan groeien ze op willekeurige plekken. Zo belanden ze per toeval in de structuur van de stad.
Voor landschapsarchitect Hans van Lunteren vertegenwoordigen deze zaailingen een prachtige aanvulling voor het groen in de stad. Ze laten je de oerkracht van de natuur weer even voelen.
Veel zaailingen groeien op slecht onderhouden gebied in de stad. Vaak ogen deze plekken wat verwaarloosd, omdat er vaak ook vuil en afval in terecht komt. De zaailing wordt daardoor geassocieerd met een vuile plek en krijgt een slecht imago. Maar Hans van Lunteren denkt dat ze een mooie toevoeging zijn in de stedelijke omgeving. “En misschien moet je dan hier en daar wat snoeien en opruimen, maar dan kan het een fantastische plek zijn.”