Op 4 mei 2007 is in de zuidwestelijke Oosterschelde een exemplaar van Doto hydrallmaniae aangetroffen. Hiermee komt de lijst van de Nederlandse zeenaaktslakken op 50 soorten.
Het heeft sinds 2002 geduurd maar op 4 mei 2007 is dan eindelijk de 50ste Nederlandse zeenaaktslaksoort ontdekt. Op die dag vond bioloog Peter van Bragt in de zuidwestelijke Oosterschelde een klein exemplaar van een kroonslak (Dotidae) met een eisnoer op de hydroïd Hydrallmania falcata, de gekromde zeeborstel. Na grondig bestuderen van de foto’s die van deze zeenaaktslak zijn gemaakt is hij tot de conclusie gekomen dat het een Doto hydrallmaniae is.
Van de kroonslakken is bekend dat ze zeer specifiek zijn in hun voedsel keuze. Zo vinden we Doto coronata, de roodgevlekte kroonslak, hoofdzakelijk op Sertularia cupressina, zeecypres en is Doto fragilis, de trage kroonslak hier specifiek aangetroffen op Halecium halecinum, haringgraat.
Tijdens het Hemelvaartsweekend is op Texel op gekromde zeeborstel een kroonslak aangetroffen die bij nader bestuderen ook een Doto Hydrallmaniae blijkt te zijn. Met deze tweede onafhankelijke waarneming is het waarschijnlijk dat er nog meer exemplaren op onze kust voorkomen.
Omdat Doto hydrallmaniae nu ook in de Nederlandse kustwateren voorkomt verdient hij ook een Nederlandse naam, vindt Peter van Bragt. Hij stelt voor om deze soort “de zeeborstel-kroonslak” te noemen. De vertegenwoordigers van de Dotidae familie worden al kroonslakken genoemd. De Latijnse soortnaam “hydrallmaniae” is afgeleid van de wetenschappelijke geslachtsnaam van zijn specifieke voedselbron Hydrallmania falcata, de gekromde zeeborstel.