Vrijwilliger Marjon en initiatiefnemer Meer Bomen Nu Franke van der Laan
© Gert Elbertsen
Principes zijn mooi, maar met pragmatisme help je de wereld echt verder. Dat is de insteek van Franke van der Laan van Meer Bomen Nu. Geholpen door een team vrijwilligers plant hij zo’n 3000 bomen op een bedrijventerrein onder de rook van Schiphol. “Ga niet zitten jij-bakken, maar maak werk van klimaatverandering tegengaan.”
“Ik heb een doel: dertig miljoen vierkante kilometer bos planten”, vertelt Franke vastberaden, “Daarmee kunnen we het te veel aan CO2 uit de lucht halen.” Het is een ambitieus streven. Dertig miljoen vierkante kilometer is ruim vier keer het oppervlak van het Amazone-regenwoud. “Dat ga ik niet redden met vrijwilligers alleen, ik heb juist ook de slagkracht nodig van het bedrijfsleven.”
“Ik heb zelf jaren in het bedrijfsleven gewerkt en zie daar een focus op techniek om klimaatverandering tegen te gaan. Er is op zich niets mis met zonnepanelen en andere technische oplossingen, maar volgens mij is er meer nodig. We zullen samen moeten werken met de natuur om echt effectief te zijn. Ik wil het bedrijfsleven ervan overtuigen dat het stimuleren van natuur een goede, gezonde en effectieve manier van klimaatverandering tegengaan is.”
Hulst, één van de geplante bomen en struiken
© Gert Elbertsen
Het door Franke en zijn vrijwilligers aangeplante klimaatbos is gefaciliteerd door Schiphol Area Development Company (SADC), een gebiedsontwikkelaar waar Schiphol Group belangrijke aandeelhouder van is. Je zou dit kunnen zien als 'heulen met de vijand'. Meer Bomen Nu zou op deze manier meehelpen met de greenwashing (groen doen, maar het niet zijn) van Schiphol. “Dat hoor ik vaak, maar zo zie ik het niet. Ook bij Schiphol werken burgers die begaan zijn met de wereld.” Dat beaamt ook Wouter Witkamp, projectmanager duurzaamheid bij SADC: “Veel commerciële bedrijven hebben ook goede intenties. Wij proberen hier de eerste stappen naar verandering te maken.”
Van 3000 bomen naar 30 miljoen kilometer bos is nog een flinke uitdaging. “Maar dit zijn de eerste zetjes”, vertelt Franke, “Het belangrijkste is dat we nu die samenwerking met het bedrijfsleven hebben. We zijn het lang niet altijd met elkaar eens, maar hebben nu wel een common ground gevonden. Van vijf procent overeenstemming in onze doelen werken we naar tien, enzovoort, totdat we bij die honderd procent zijn.”
Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.
Die andere, veel goedkopere methode (voorgesteld door Schuiling: stort Olivijn, een magnesium houdend silicaat, in de branding, en daar zal de opgeloste CO2 (koolzuur) reageren met de magnesiumcomponent, zodat dit definitief en onschuldig wordt vastgelegd als magnesiumcarbonaat) is niet actief in gebruik gebracht. Weet u of er nadelen zaten aan deze methode, zodat zijn voorstel niet is uitgevoerd?
Dank u, en met vriendelijke groet
Julien Michielsen