Tijdens de lockdown maken we met z'n allen minder lawaai. De natuur is ons dankbaar, denkt bioloog Wouter Halfwerk van de Vrije Universiteit. "Vogels gaan anders zingen als er veel lawaai is. Daarnaast blijken er zelfs minder trillingen in de bodem te meten door de lockdown!"
Roodborst gaat schreeuwen
Een van de vogels die last heeft van ons lawaai is de roodborst, vertelt Halfwerk. "In een lawaaiige omgeving gaan roodborsten meetbaar harder zingen. Daardoor verdwijnt de nuance en de complexiteit uit hun zang. Het is net als mensen die gaan schreeuwen, die kunnen ook minder finesse in hun zang aanbrengen als ze te hard moeten zingen."
Witkeelgors terug naar 'the fifties'
Amerikaans biologen hebben al gemeten dat witkeelgorzen profiteren van de afname van het lawaai. "Door de lockdown is het lawaai rond de stad San Francisco terug op het niveau van de jaren vijftig. Daardoor zingen de gorzen ook weer zoals ze dat in de jaren vijftig deden, met duidelijk meet trillertjes en andere fijne nuances in hun liedje."
Minder trillingen
Enigszins tot zijn verbazing las Halfwerk verschillende wetenschappelijke artikelen over een afname van de trillingen in de bodem. "Overal op aarde staan seismische meetstations. Die hebben tijdens de eerste lockdown, in het voorjaar van 2020 maar liefst 50% minder trillingen geregistreerd. En dat terwijl bijvoorbeeld aardbevingen en golven die op de kusten beuken natuurlijk gewoon doorgingen. Dat betekent dus dat wij mensen niet alleen chemisch vervuiling veroorzaken, naast licht- en geluidsvervuiling, maar ook nog eens 'seismische vervuiling'. Op dit moment doen wij ook onderzoek om te zien wat de effecten van die extra trillingen kunnen zijn op bodemleven, als wormen of mollen."