Luzernebuffer lijkt te werken

Onderzoek van Werkgroep Grauwe Kiekendief toont aan dat een strook luzerne, gelegen tussen een faunarand en graan, veldmuizen tegenhoudt die anders vanuit de faunarand schade toe zouden kunnen brengen aan het gewas. Deze luzernebuffer is bovendien profijtelijk voor muizenetende predatoren. Om muizenschade in de toekomst te voorkomen is onderzoek aan de levensloop van individuele muizen nodig.

Probleem van bestaande faunaranden
Natuurbraak is een mengsel van wilde planten dat in faunaranden wordt ingezaaid. Omdat deze faunaranden, in tegenstelling tot gangbare akkerbouwpercelen, meerdere jaren geen bodembewerking ondervinden, kan zich daar een natuurlijke situatie herstellen. Dit betekent onder andere dat er muizenpopulaties, met name veldmuizen, terugkomen, die van groot belang zijn voor roofvogels en uilen.

Er komen echter twee problemen om de hoek kijken. Ten eerste, de muizen in faunaranden zijn voor veel vogels moeilijk te vangen omdat de vegetatie vrij hoog is. En ten tweede, veldmuizen kunnen schade toebrengen aan het gewas dat grenst aan de faunarand.

Oplossing
Werkgroep Grauwe Kiekendief testte in opdracht van het Faunafonds een nieuwe natuurmaatregel die beide problemen misschien oplost: een luzernebuffer tussen faunarand en gewas. De strook luzerne die tussen faunarand en gewas ligt trekt veldmuizen aan, maar doordat de luzerne drie keer per jaar wordt gemaaid, zijn de muizen vangbaar voor predatoren en wordt de muizenpopulatie in toom gehouden. Tegelijkertijd vergroot de strook luzerne de afstand tussen natuurbraak en gewas, waardoor minder muizen het graan in zullen gaan.

Bron: Werkgroep Grauwe Kiekendief