Limburgse zwijnen van De Meinweg

De enige twee natuurgebieden in Nederland waar het wild zwijn is toegestaan zijn de Veluwe en de Meinweg. In de rest van ons land geldt een zogenaamde nulstand: zwijnen zijn niet welkom en er wordt dus op gejaagd. Het leefgebied van de Limburgse wilde zwijnen is groter dan de Meinweg alleen, want over de grens in Duitsland gaat het natuurgebied nog een flink stuk door. Er staan hier geen hekken tussen Nederland en Duitsland, dus de zwijnen verplaatsen zich gewoon. Dit grensoverschrijdende natuurgebied zou er in de toekomst voor kunnen zorgen dat de wolf via Duitsland ook de Meinweg binnen trippelt. Waar dan een ‘heerlijk’ zwijnenmaal wacht.

Voor het wild zwijn zijn de naald- en loofbossen van de Meinweg perfect leefgebied. Het lichaam van het zwijn is op dit leefgebied aangepast, want hun stugge vacht met de harde haren beschermt tegen het dichte struikgewas. Ook het gehoor en de reuk van wilde zwijnen is aangepast op het leven in dichte bossen. Uit archieven blijkt dat ze al in de 19e eeuw hier voorkwamen. Vermoedelijk zijn de zwijnen in Duitsland uitgezet voor de jacht. Dit geldt vrijwel voor alle plekken in West-Europa waar zwijnen voorkomen. 

Het voorkomen van het wild zwijn heeft ook invloed op de natuur op de Meinweg. De dieren zorgen voor ‘natuurlijke verjonging’. Volgens Ernest van Asseldonk van stichting Koekeloere zorgen de zwijnen met al hun gewroet en zoektocht naar bodemdieren ervoor dat struiken als de brem makkelijker opkomen. De zaden krijgen meer ruimte om te ontkiemen. Overdag verschuilen ze zich en in de schemering gaan ze op zoek naar voedsel. De zwijnen leggen daarbij flinke afstanden af. 

Volgens Ton Lenders, de reptielen- en amfibieën-man van de Meinweg, botsen de zwijnen met de adders in het gebied. Zo zouden ze met al hun gewroet en geploeg invloed hebben op het leefgebied van de adder.

De biggen van de Meinweg zijn dit jaar zwakker dan de afgelopen jaren en dat heeft alles met de droogte te maken. Want, door die droogte is er een lage grondwaterstand en het gevolg daarvan is dat er ook minder voedsel is voor de harige zoogdieren. Milouska gaat samen met Robbert Ouwerkerk, boswachter van Staatsbosbeheer, op pad om in de schemering de wilde zwijnen op te sporen. Verder kijken ze ook wat de cameravallen in het gebied aan zwijnenbeeld hebben opgeleverd.