Mei is de maand om een van de spectaculairste natuurverschijnselen in Nederland te zien: het paren van de sepia’s in de Oosterschelde. Dit fenomeen trekt ieder jaar honderden duikers naar Zeeland.
Sepia’s oftewel zeekatten zijn inktvissen van ongeveer 50 cm groot. De bekendste sepiasoort is de gewone zeekat (Sepia officinalis). Het is een veelvoorkomend dier aan de Nederlandse kust, en op het strand vind je vooral in de zomer regelmatig z’n interne skeletschelp, een keihard ding dat gek genoeg zeeschuim heet. Zangvogels zijn er dol op.
In het voorjaar, het water moet 11 graden zijn, trekken sepia’s massaal vanuit de grenzen van de Atlantische oceaan de Zeeuwse Delta in, terug naar hun geboortegrond, om daar te zoeken naar een partner voor de paring. Ze zijn dan twee jaar oud.
Innig verstrengeld
Dat paren gebeurt met de koppen tegen elkaar en de tentakels innig met elkaar verstrengeld. Nog diezelfde dag zet het vrouwtje het eerste eitje af. Vrijwilligers zetten daartoe zelfs speciale stokken in het water om het de sepia’s makkelijk te maken.
De sepia’s blijven paren, meerdere keren, om de kans op succes te vergroten. Na afloop is het vrouwtje helemaal versleten: ze sterft en wordt krabbenvoer. Ze heeft dan vele tientallen eitjes afgezet, en het mannetje is daar de hele tijd bijgebleven om z’n nageslacht veilig te stellen. Hij hangt daarbij beschermend boven het vrouwtje en steekt z’n grote tentakels dreigend uit naar andere mannetjes die te dichtbij komen.
Na ongeveer acht weken komen de jongen uit de eieren. Ze zijn dan één cm groot en al een exacte kopie van hun ouders. Vanaf september vertrekken ze naar de Noordzee om verder op te groeien tot een volwassen dier.
Spectaculair
De sepia’s hebben het in het voorjaar tijdens het flirten, paren en eieren afzetten zo druk met elkaar, dat ze heel makkelijk te benaderen zijn. En dat is precies wat honderden duikers in de maand mei doen in de Oosterschelde. Wie geluk heeft, kan tijdens één duik wel veertig paartjes sepia’s zien. Het is een van de spectaculairste natuurverschijnselen in ons land en voor duikers een terugkerend hoogtepunt.
Dit jaar zou het resultaat overigens wat kunnen tegenvallen: door de aanhoudend lage temperaturen zijn de sepia’s dit jaar erg laat. Ze zijn er wel, maar nog niet in de grote aantallen als andere jaren.