Liefde voor gele buiken
• 24-05-2013
• leestijd 2 minuten
De geelbuikvuurpad (Bombina variegata) is al jaren met stip het meest zeldzame amfibie van Nederland.
Tot het begin van de zestiger jaren kwam hij nog veel voor in het Zuid-Limburgse Heuvelland. Maar door het verdwijnen van zijn leefgebied was de geelbuik eind jaren ’90 bijna uitgestorven. Daarom trekken natuurbeschermers alles uit de kast om het dier te redden. Vroege Vogels helpt mee bij het uitzetten van opgekweekte geelbuikvuurpadjes.
Karrensporen in Limburg
Er waren in 2005 ongeveer 150 halfwas en volwassen dieren. Verspreid over acht gebieden. Het is een relatief kleine, afgeplatte pad met een geelzwart gevlekte buik en een zeer wrattige grijs, bruin tot olijfkleurige rug. Hij komt in Nederland alleen in Zuid-Limburg voor. Daar leeft hij in dynamische milieus, in het bijzonder in mergelgroeves en met name in het (warme) water. Regenplassen en minieme karrensporen en kuilen kunnen al voldoende zijn voor de voortplanting. De geelbuik wordt gezien als één van de symbolen van het Limburgs cultuurlandschap.
In het ‘Platform Geelbuikvuurpad en Vroedmeesterpad in Limburg’, opgericht in 2010 door de provincie Limburg werken tientallen lokale vrijwilligers, Natuurbeschermingsorganisaties en particuliere terreinbeheersers al jaren nauw samen om het uitsterven van de ernstig bedreigde geelbuikvuurpad en vroedmeesterpad te voorkomen. Deze nauwe samenwerking blijkt zeer vruchtbaar. Tussen 2000 en 2012 nam het aantal geelbuikvuurpadden spectaculair toe. Tot nu toe overleefde de soort uitsluitend nog in natuurgebieden. Het Platform is nu toe aan de volgende stap, ‘de geelbuikvuurpad terug in het Zuid-Limburgse Cultuurlandschap, gewoon tussen de Limburgers, waar hij thuis hoort’.