Klimaattop COP29 in Bakoe Azerbeidzjan | Moeizaam slotakkoord

De moeizaam verlopen klimaattop in Bakoe heeft toch tot concrete afspraken geleid over de klimaathulp aan ontwikkelingslanden. Ondanks grote onenigheid over klimaatfinanciering en veel andere onderwerpen, hadden de landen al wel een akkoord gesloten over het onderling verhandelen van koolstofkredieten.

Het bedrag dat de ontwikkelingslanden jaarlijks aan giften en leningen krijgen om te verduurzamen en zich aan te passen aan hogere temperaturen en meer extreem weer, moet oplopen tot minstens 300 miljard dollar in 2035.

De delegaties van de bijna tweehonderd landen op de COP29 gingen op de late zaterdagavond akkoord met het voorstel. Daarmee is een fiasco op het laatste moment voorkomen, al zal niet iedereen tevreden zijn met de uitkomst. Ontwikkelingslanden hadden zelf een ondergrens van 500 miljard dollar op tafel gelegd.

Naast het officiële nieuwe doel bevat het akkoord een oproep aan "alle betrokkenen" om veel meer klimaatfinanciering voor ontwikkelingslanden vrij te maken: 1,3 biljoen (duizend miljard) dollar in 2035.

Over de onderlingen handel in koolstofkredieten hadden de landen al eerder een akkoord. Over de spelregels voor dergelijke handel is jarenlang onderhandeld. In het Klimaatakkoord van Parijs werd eind 2015 al afgesproken dat er een internationale markt moest komen voor CO2-handel.

De gedachte hierachter is dat een land zijn verplichtingen voor het verlagen van de uitstoot kan nakomen door in een ander land actie te ondernemen. Dat kan bijvoorbeeld door duurzame energie op te wekken, of vervuilende activiteiten te vergroenen.

De voorwaarden om een betrouwbaar systeem te bouwen, bleken erg ingewikkeld. Steeds moest het onderwerp worden doorgeschoven naar de volgende klimaattop. In Bakoe is hier nu dus wel overeenstemming over bereikt. Dat was onder meer te danken aan afspraken tussen de Verenigde Staten en de EU over transparantie.

Op de nieuw op te zetten internationale markten kunnen zowel overheden als bedrijven meedoen. Voorstanders hopen dat hierdoor miljarden euro's beschikbaar komen voor verduurzamingsprojecten. Critici vrezen boekhoudkundige trucs, waardoor de uitstoot in de praktijk niet daalt. Bestaande initiatieven voor CO2-compensatie van bijvoorbeeld vliegtuigen zijn omstreden, omdat ze volgens diverse onderzoeken lang niet altijd doen wat ze beloven.

Een systeem met strikte voorwaarden dat onder controle van de internationale gemeenschap staat, is er tot nog toe echter niet. Door het in Bakoe gesloten akkoord, komt dat er nu eindelijk wel.

Uit de vele kritische reacties blijkt dat vele organisaties de klimaattop in Bakoe als mislukt beschouwen. Natuur- en milieuorganisaties zijn zwaar teleurgesteld over het nieuwe bedrag voor klimaatsteun van 300 miljard dollar, afgesproken op de klimaattop in Bakoe. Ontwikkelingslanden en klimaatexperts wilden dat dat bedrag fors hoger zou zijn en het akkoord wordt niet door alle landen geaccepteerd.

Bron: ANP