Kerkuilen lusten ook zeldzame veldkrekels

In 2016 zijn op twee locaties in Nederland resten van veldkrekels aangetroffen in braakballen van kerkuilen. Voor zover bekend zijn deze krekels niet eerder in Nederlandse braakballen aangetroffen.

De Zoogdiervereniging in Nijmegen verzamelt al tientallen jaren braakballen van voornamelijk kerkuilen, voor onderzoek naar de verspreiding van muizen en spitsmuizen in Nederland. Verreweg het grootste gedeelte van de prooien bestaat uit kleine zoogdieren, vaak aangevuld met enkele vogels, kikkers of insecten. De meeste insecten die worden aangetroffen zijn meikevers en mestkevers, af en toe aangevuld met waterroofkevers en loopkevers. Resten van krekels worden zeer zelden in braakballen aangetroffen. Wanneer er toch resten van een krekel tussen zitten gaat het meestal om de veenmol.

In juni 2016 werden rond de Loosdrechtse Plassen kerkuilbraakballen verzameld met een andere inhoud. Tussen de resten van plaatselijke muizen zoals de huisspitsmuis en de bosmuis troffen de onderzoekers koppen van twee veldkrekels aan. Kerkuilen zijn opportunistische jagers die pakken wat er voor handen is. Ze hebben de veldkrekels waarschijnlijk gevangen in de Hoorneboegse Heide bij Hilversum, die een grote populatie veldkrekels herbergt.

Eerder in 2016 werden resten van een veldkrekel aangetroffen in kerkuilbraakballen die waren verzameld in september 2015 bij Burgh-Haamstede in de Kop van Schouwen. De veldkrekel heeft hier een populatie in de duinen ten westen en noorden van Burg-Haamstede.

De veldkrekel is een vrij schaarse verschijning in Nederland en komt vrijwel alleen voor op de binnenlandse zandgronden. Vroeger kwam de soort ook vaak voor in extensief gebruikte graslanden, maar deze worden tegenwoordig vaak te intensief beheerd. De volwassen dieren zijn vooral aan te treffen in het voorjaar en de voorzomer. Mannetjes zingen vanaf de vroege ochtend tot diep in de nacht. Het is bekend dat uilen prima in staat zijn om zingende krekels te lokaliseren.

Bron: Nature Today